19 marca 2018 r. Komisja Europejska opublikowała zalecenia nr 2018/464 w sprawie monitorowania metali i jodu w wodorostach morskich, halofitach i produktach na bazie wodorostów morskich.

Preambuła Zaleceń

Komisja wskazuje, że w rozporządzeniu nr 1881/2006 ustanowiono najwyższe dopuszczalne poziomy (NDP) arsenu, kadmu i ołowiu w różnych środkach spożywczych - obecnie nie istnieją jednak żadne NDP dla tych substancji w wodorostach morskich i halofitach, z wyjątkiem NDP ustanowionych na podstawie wymienionego rozporządzenia dla suplementów diety składających się wyłącznie lub głównie z wodorostów morskich lub produktów otrzymanych z wodorostów morskich, zaś NDP w odniesieniu do rtęci ustanowiony w rozporządzeniu nr 396/dla alg i organizmów prokariotycznych określono na domyślnym poziomie 0,01 mg/kg.

Treść Zaleceń

Wskazuje się, że państwa członkowskie, przy współpracy z podmiotami prowadzącymi przedsiębiorstwa paszowe i żywnościowe, powinny monitorować w latach 2018, 2019 i 2020 obecność arsenu, kadmu, jodu, ołowiu i rtęci w wodorostach morskich, halofitach i produktach na bazie wodorostów morskich.

Gatunki objęte zaleceniami

Aby umożliwić dokładne oszacowanie narażenia, monitorowanie powinno odzwierciedlać zwyczaje konsumpcyjne i stosowanie pasz oraz obejmować jadalne halofity, w tym Salicorna europaea i Tetragonia  tetragonoides, oraz szeroki zakres gatunków wodorostów morskich: arame, morszczyn pęcherzykowaty, dulse, hijiki, chrząstnica kędzierzawa, listownica palczasta, listownica japońska, nori, workoliść członowaty, sałata morska, spaghetti morskie, morszczyn piłkowany, wodorosty z rodzaju Codium sp., listownica cukrowa, undaria pierzastodzielna i skrzydlica jadalna.

Komisja wskazuje, że należy gromadzić także dane dotyczące występowania odnoszące się do dodatków do żywności na bazie wodorostów morskich, w tym E400, E401, E403, E404, E405, E406, E407, E407a i E160a(iv).

Z uwagi na fakt, że udział wodorostów morskich i halofitów w zwyczajach konsumpcyjnych niektórych konsumentów w UE jest coraz większy, należy więc ocenić, czy udział metali takich jak: arsen, kadm, jod, ołów i rtęć z wodorostów morskich i halofitów w całkowitym narażeniu na te substancje wymaga ustanowienia najwyższych dopuszczalnych poziomów arsenu, kadmu i ołowiu dla tych towarów lub zmiany najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości rtęci dla alg i organizmów prokariotycznych lub innego działania, które należy podjąć w odniesieniu do narażenia na jod z tych produktów.

Powyższe zalecenia nie mają mocy wiążącej ale mogą być pomocne przy interpretacji działań organów administracji.

www.food-law.pl