Niedawno opublikowane uzasadnienie do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2018 r. w sprawie skargi A. SA od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 711/15 w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu zafałszowanych produktów rolno-spożywczych (sygn. akt II GSK 3186/16) zawiera przydatne dla praktyki rozważania na temat poprawności stosowania oznaczenia „bez konserwantów”.

Fragmenty motywów rozstrzygnięcia

„deklaracje producenta "bez konserwantów" w nazwie produktu ([...]) oraz "bez dodatku konserwantów" (na opakowaniu [...]) stoją w sprzeczności ze stanem faktycznym. Badania bowiem wykazały obecność azotanów. Ponadto na opakowania znajdował się dodatkowy komunikat skierowany do konsumenta w oznakowaniu: "W produkcie mogą znajdować się niewielkie ilości azotanów i azotynów pochodzenia naturalnego z suszonych warzyw i owoców". Dlatego też, w ocenie organu odwoławczego, oznakowanie przedmiotowych produktów wprowadza w błąd konsumenta co do obecności w produkcie substancji konserwujących.”;

„Odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu organ odwoławczy wskazał, że azotany pochodzące z suszu z owoców i warzyw, nie są składnikami dodawanymi bezpośrednio do produktu, lecz są integralną częścią składnika jakim jest susz owocowo-warzywny. W takich przypadkach pomimo, iż azotany znajdują się w produkcie gotowym nie podaje się ich w wykazie składników jako dozwolonych substancji dodatkowych (substancji konserwujących). Użycie do produkcji suszu (zawierającego azotany i azotyny pochodzenia naturalnego) nie zwalnia skarżącej z obowiązku podawania informacji o produkcie w sposób rzetelny, jasny i nie wprowadzający w błąd konsumenta. Podawanie sprzecznych informacji w oznakowaniu artykułów rolno spożywczych powoduje dezinformację”.

„(…) podstawowym celem prawa żywnościowego, obok ochrony zdrowia i życia ludzi, jest ochrona interesów konsumentów, z uwzględnieniem uczciwych praktyk w handlu żywnością (art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002). Stosownie natomiast do art. 17 ust. 1 ww. rozporządzenia podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności oraz kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, prawo żywnościowe ma na celu ochronę interesów konsumentów i powinno stanowić podstawę dokonywania przez konsumentów świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością”.

www.food-law.pl