Produkcja, transport i przechowywanie żywności to obszary, które pozostawiają silny ślad środowiskowy. Efektywność urządzeń mierzona jest za pomocą całkowitego równoważnika tworzenia efektu cieplarnianego TEWI (Total Equivalent Warming Impact). Wskaźnik ten określa zużycie energii przez urządzenie, jak również emisję dwutlenku węgla na skutek wycieku czynnika chłodniczego. Wykorzystywane na szeroką skalę w chłodnictwie i zamrażalnictwie, a także podczas przechowywania żywności, wodorofluorowęglowodory (HFC) mają najwyższy potencjał tworzenia efektu cieplarnianego GPW (Global Warning Potencial) w stosunku do innych związków stosowanych w przemyśle produkcyjno-spożywczym. GWP dla f-gazów (HFC) mieści się w granicach 124 - 14 800, co oznacza, że emisja 1 mln ton HFC jest równoważna 124 – 14 800 mln ton dwutlenku węgla (tab.1).

Rozwój gospodarczy w niezakłóconym środowisku naturalnym przy zapewnieniu wysokiej jakości życia oraz świadomości i solidarności społecznej w poczuciu odpowiedzialności globalnej, to cele, które muszą zostać zrealizowane zarówno na płaszczyźnie politycznej, jak i społecznej. Nowe zintegrowane podejście pozwoli na poprawę negatywnych przemian środowiskowych, które są wynikiem działalności antropogenicznej.

Według raportu przygotowanego przez Międzynarodowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC), który działa w ramach Programu Środowiskowego ONZ (UNEP) i Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO), klimat ziemski ulega niekorzystnym zmianom spowodowanym przede wszystkim nadmierną emisją gazów cieplarnianych do atmosfery. Zmiany klimatyczne objawiają się m. in. wzrostem temperatury, topnieniem lodowców, podniesieniem wód oceanicznych, gwałtownymi opadami, huraganami itd.

W 2000 roku emisja dwutlenku węgla stanowiła 77% całkowitej emisji gazów cieplarnianych. Główne gazy cieplarniane wytwarzane przez człowieka zostały objęte zakresem Protokołu z Kioto, należą do nich: dwutlenek węgla, metan, podtlenek azotu oraz produkowane przez człowieka gazy fluorowane. W związku z tym Unia Europejska ustanowiła cel ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 80%, w tym o 30% do 2020 r. dla krajów bogatych. Natomiast, kraje rozwijające się powinny ograniczyć emisję o 20% do 2050 r., w porównaniu do 1990 r. Dodatkowo komisja Europejska w 2007 r. przyjęła również strategię ograniczania emisji CO₂ w transporcie drogowym o 25%.

Jednym ze wskaźników oceniających wpływ danej technologii wytwarzania produktu rolno-spożywczego na środowisko naturalne jest ślad węglowy (CF). Określa on ilość gazów cieplarnianych wyemitowanych w związku z bezpośrednią i pośrednią działalnością człowieka. Ślad węglowy obejmuje emisję wszystkich gazów cieplarnianych (dwutlenek węgla, metan, podtlenek azotu, fluoropochodne węglowodorów, perfluoropochodne związki węgla, sześciofluorek siarki) i wyraża się w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla. CF możemy określać w odniesieniu do osób, produktów, usług, sklepów, zakładów pracy, miast, a nawet całych państw. Pozwala on na porównywanie ze sobą emisji gazów cieplarnianych.

W gospodarce każdy czas jest dobrym momentem na wprowadzanie wszelkich rozwiązań prowadzących do zwiększenia efektywności gospodarowania zasobami. Szczególnie w sytuacji spowolnienia gospodarczego znacznie łatwiej przekonać do oszczędności zarówno konsumentów, jak i producentów, więc upowszechnienie metodyki wyliczania śladu węglowego może okazać się skutecznym bodźcem do wdrożenia efektywnych rozwiązań ukierunkowanych na optymalizację zużycia energii. Znajomość poziomu emisji gazów cieplarnianych stanowi dla przedsiębiorców istotny impuls, który skłania do wdrażania innowacyjnych rozwiązań, mających na celu lepsze gospodarowanie zasobami, a także ograniczanie kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwa. Identyfikacja problematycznych obszarów mających największy potencjał tworzenia CO₂ oraz wiedza na temat wywieranego odcisku ekologicznego to również szereg korzyści wychodzących poza ramy środowiskowe. Dbałość o środowisko powoli przejawia się we wszystkich gałęziach gospodarki, które dotyczą różnych aspektów naszego życia.

Tabela 1. Wartości potencjału tworzenia efektu cieplarnianego GWP dla wybranych gazów cieplarnianych