Czy dieta bogata w tłuszcze przedłuża życie?

Dieta ketogeniczna przedłuża życie, wspomaga sprawność fizyczną oraz pozytywnie oddziałuje na pamięć – tak zaskakująco naukowcy podsumowują badania przeprowadzone na myszach.

Dieta ketogeniczna polega na wprowadzeniu ciała w stan tzw. „ketozy”. Znacznej redukcji ulega ilość spożywanych węglowodanów, które zwyczajowo są dla organizmu głównym źródłem energii. W codziennej diecie człowiek spożywa około 50% węglowodanów, 35% tłuszczów i 15% białek. W diecie ketogenicznej niemal wszystkie węglowodany zastępuje się tłuszczem. Organizm przechodzi w stan „ketozy” wskutek wysokiego pobrania tłuszczu, przy znikomym spożyciu węglowodanów. Podstawowym źródłem energii, zamiast węglowodanów i przede wszystkim glukozy, stają się dla niego ciała ketonowe, powstające w procesie rozpadu tłuszczów. Wykorzystywanie ciał ketonowych jako alternatywnego źródła energii, umożliwiającego pracę mózgu i innych narządów, jest naturalnym przystosowaniem ludzkiego organizmu wykształconym w procesie ewolucji. Dzięki niemu możliwe było przetrwanie przymusowych postów i głodówki, które nękały ludzi. Podczas odżywiania się zgodnie z zasadami diety ketogenicznej organizm funkcjonuje niemal identycznie, jak w czasie trwania głodówki.

Dieta ketogeniczna to dość restrykcyjna dieta, która wykorzystywana jest jako dieta terapeutyczna w leczeniu padaczki i cukrzycy. Eliminacja węglowodanów sprzyja walce z problemem nadwagi i otyłości. Dieta ketogeniczna jest również, wciąż jako terapia eksperymentalna, wykorzystywana w leczeniu chorób nowotworowych i neurodegeneracyjnych.

Wciąż trwają badania nad wpływem diety ketogenicznej na organizm człowieka. Naukowcy poszukują możliwości jej wykorzystania we wspomaganiu leczenia wielu chorób, wierząc w jej potencjał.

W czasopiśmie Cell Metabolism opublikowano ostatnio podsumowanie dwóch niezależnych badań prowadzonych na myszach. Zgodnie z ich wynikami dieta o podwyższonej zawartości tłuszczu, przy jednoczesnej redukcji pobrania węglowodanów może nie tylko wpływać na zmniejszenie masy ciała, ale również zwiększać szanse na dłuższe życie, poprawiać sprawność fizyczną oraz usprawniać pamięć. Wymienione skutki odżywiania się zgodnie z zasadami diety ketogenicznej nie zostały jeszcze udowodnione u ludzi.

W 2010 roku belgijski biolog molekularny Eric Verdin i jego zespół wykazali, iż jeden z głównych ketonów, beta-hydroksymaślan (BHB) nie tylko jest źródłem energii dla mózgu, ale wykazuje również inne korzystne działania – zmniejsza stany zapalne i uszkodzenia powodowane przez wolne rodniki. Podsumowując przeprowadzone badania, zespół naukowców stwierdził, iż dieta ketogeniczna może działać na organizm przeciwstarzeniowo.

W 2014 roku naukowcy z Instytutu Buck i inni badacze z Uniwersytetu Kalifornijskiego (Davis) przeprowadzili badania nad oddziaływaniem diety ketogenicznej na długość życia myszy. Wszystkie myszy, poddane badaniu, przez pierwszy rok życia karmione były zgodnie z zasadami standardowej diety, zawierającej odpowiednią ilość węglowodanów – około 50% dziennej racji pokarmowej, w przeliczeniu na dostarczaną ilość kalorii. Po tym czasie wytypowano grupę myszy stanowiącą 1/3 badanej populacji, które odżywiane były zgodnie z zasadami restrykcyjnej diety ketogenicznej - zawartość tłuszczy w ich dziennej racji pokarmowej wynosiła 90%. Pozostałe 10% stanowiło białko. Zauważono, iż myszy, które dostawały pokarm bogaty w tłuszcze, przy jednoczesnej redukcji spożycia węglowodanów, żyły o około 4 miesiące dłużej, porównując do reszty badanej populacji. Dodatkowo wykazywały one lepszą sprawność i, zdaniem badaczy, pamięć.

Nie wiadomo jeszcze czy właściwości świadczące o korzystnym wpływie diety ketogenicznej na organizm potwierdzą się w badaniach przeprowadzonych na ludziach. Obecnie, zgodnie z dostępnymi danymi naukowymi, można stwierdzić, iż odżywianie się zgodnie z zasadami diety ketogenicznej u niektórych cierpiących na chorobę Alzheimera spowodowało spowolnienie rozwoju choroby, a nawet jej cofnięcie się. Są to jednak wnioski płynące z obserwacji niewielkiej ilości pacjentów, podczas prostych, mało rozbudowanych badań klinicznych. Naukowcy mają nadzieję, że dieta ta okaże się być skuteczna również u osób cierpiących na chorobę Parkinsona, chorobę dwubiegunową i nadaktywność, tak jak obecnie sprawdza się ona w walce z objawami padaczki. Do potwierdzenia tych przypuszczeń konieczne jest jednak przeprowadzenie szerszych badań, dotyczących jej długotrwałego wpływu na organizm człowieka.

Źródło:

Lanutrition.fr: Peut-on vivre mieux et plus longtemps en mangeant gras?