Jak będzie wyglądać dieta przyszłości i czy pozwoli wyżywić świat?

Radyklane zmiany są konieczne

Światowy system żywnościowy wymaga radykalnych zmian, by zapewnić wyżywienie ludności i skutecznie zapobiegać klęskom głodu w obliczu wyzwań takich jak zmiany klimatyczne, degradacja środowiska czy epidemie chorób zakaźnych. Takie wnioski płyną z opublikowanego niedawno na łamach Nature badania, którego autorzy opisują jak może wyglądać dieta przyszłości, uwzględniająca światowe bezpieczeństwo żywnościowe i przyszłe potrzeby wciąż rosnącej globalnej populacji.

Nowe systemy produkcji?

Jak wskazują badania zespołu naukowców pod kierownictwem dra Asafa Tzachora z Uniwersytetu w Cambridge w Wielkiej Brytanii zapewnienie odpowiedniej podaży żywności w skali globalnej nie może bazować wyłącznie na stosowanych do tej pory, klasycznych metodach. W przyszłości konieczne będzie wdrożenie systemów produkcji w pełni uwzględniających aspekty środowiskowe, wspieranych najnowocześniejszą technologią i opartych o nowatorskie rodzaje surowców. Tylko w ten sposób możliwe będzie zagwarantowanie bezpieczeństwa żywnościowego oraz ochrona upraw i hodowli przed czynnikami klimatycznymi, plagami i chorobami.

Niekonwencjonalne surowce

Badacze przekonują, że walce z głodem i niedożywieniem konieczne będzie wykorzystanie niekonwencjonalnych surowców. Wskazują oni między innymi na algi, w tym spirulinę, chlorellę i kelp, larwy insektów, takich jak mucha domowa, oraz mykoproteiny, czyli białka pochodzące z grzybów. Część z tych alternatywnych rodzajów żywności wzbudziła już zainteresowanie niektórych innowacyjnych przedsiębiorstw jako wartościowy i przyjazny środowisku substytut tradycyjnych produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.

„Pokarmy przyszłości”

Upowszechnienie się tych „pokarmów przyszłości” zmieni funkcjonowanie współczesnego przemysłu spożywczego. Surowce tego typu mogą być hodowane na dowolną skalę z zastosowaniem modułowych i kompaktowych systemów, które z łatwością dają się zaadaptować zarówno do wymagań rejonów zurbanizowanych, jak i miejsc oddalonych od większych skupisk ludzkich, takich jak na przykład niewielkie wyspy. Żywność taka może być wytwarzana lokalnie, w ramach małych społeczności, co pozwala na uniezależnienie od globalnych łańcuchów dostaw.

Naturalne zagrożenia

Dr Tzachor zaznacza, że aktualnie funkcjonujące systemy produkcji żywności, oparte o tradycyjne rolnictwo i hodowlę zwierząt, są podatne na potencjalne zagrożenia. Wśród nich wymienić należy takie katastrofy naturalne jak powodzie, mrozy, susze, plagi czy choroby. W ostatnich latach można było przekonać się o tym na własne oczy, obserwując pożary lasów i susze w Ameryce Północnej, rozprzestrzenianie się afrykańskiego pomoru świń w azjatyckich i europejskich gospodarstwach czy fale szarańczy, które przetoczyły się przez wschodnią Afrykę. Co gorsza, przewiduje się, że ocieplenie klimatu przyczyni się do nasilenia tych zjawisk.

Brak bezpieczeństwa żywnościowego

Dystrybucja żywności jest również wrażliwa na nieoczekiwane zmiany związane z globalnymi kryzysami. Przykładem może być ograniczenie dostaw produktów, które nastąpiło w trakcie pandemii COVID-19. Warto podkreślić, że brak bezpieczeństwa żywnościowego dotyka w skali całego świata ponad 2 miliardów osób, przy czym 690 milionów cierpi głód, a 340 milionów dzieci ma niedobory pokarmowe. Problemy te wymagają podjęcia odpowiednich działań, a zaproponowane przez zespół z Cambridge zmiany mogą stanowić ich realne rozwiązanie.

Źródła: https://www.nature.com/articles/s43016-021-00269-x

https://noticiasdelaciencia.com/art/41958/en-busca-de-la-mejor-dieta-para-alimentar-al-mundo-del-manana?fbclid=IwAR1xrVEOsvYchxGpFFXB8vtQOihTsjfUk-XOBvuO8r0aRdGycUS-YHVOfyA