Opakowalnictwo żywności – gorące tematy

NIAS i substancje wykorzystywane do tworzenia nadruków na opakowaniach – to główne tematy konferencji, dotyczącej opakowalnictwa żywności, która została zorganizowana przez włoski Instytut Opakowań.

NIAS to substancje dodane do żywności w sposób niezamierzony. Trafiają one do produktów żywnościowych najczęściej jako skutek degradacji materiałów, która zachodzi w kontakcie z żywnością. Należą do nich również zanieczyszczenia materiałów opakowaniowych, migrujące do żywności. Obecnie uznaje się, że do NIAS zaliczają się substancje, których masa cząsteczkowa jest mniejsza niż 1000Da. W przypadku tak małych cząsteczek, występujących w produktach zazwyczaj w małej ilości pojawia się problem z ich identyfikacją – producenci odpowiedzialni, zgodnie z prawem, za bezpieczeństwo swoich wyrobów nie są świadomi obecności tych substancji w produktach. Techniki stosowane obecnie w analizie migracji substancji z opakowań nie pozwalają na łatwe wykrycie NIAS. Niemniej, dzięki świadomości ich potencjalnej szkodliwości, zgodnie z doniesieniami Merieux NutriSciences  trwają badania nad udoskonaleniem technik analitycznych, które pozwoliłyby na pełną identyfikację tych substancji. Włoski Instytut Opakowań we współpracy z Merieux NutriSciences  wydał niedawno przewodnik, obejmujący ocenę ryzyka NIAS. Publikacja ma stanowić uzupełnienie przepisów, dotyczących materiałów mających kontakt z żywnością, które obecnie nie obejmują NIAS.

Kolejnym szeroko omawianym na konferencji tematem były substancje wykorzystywane do tworzenia nadruków na opakowaniach środków spożywczych oraz związane z ich stosowaniem regulacje prawne. Federalne Ministerstwo Żywności i Rolnictwa w Niemczech pracuje obecnie nad projektem mającym na celu opracowanie najbardziej optymalnego rozwiązania technologicznego w zakresie tworzenia nadruków na opakowaniach, w zależności od konkretnego produktu i materiału. Projekt ma obejmować analizę 1400 substancji (z wyłączeniem olejów mineralnych), które znajdują się obecnie w wykazie umieszczonym w Rozporządzeniu UE 10/2011. Do wyjaśnienia pozostają jednak wciąż w temacie nadruków na opakowaniach sporne kwestie związane z arbitralnym limitem zawartości substancji, dla których ocena ryzyka nie została przeprowadzona – wynosi on obecnie 10 ppb, a także temat ujednolicenia kryteriów dotyczących substancji niezadeklarowanych. Przy braku bardziej szczegółowych przepisów, ogólne zasady regulujące używanie tuszy do nadruków są umieszczone w Rozporządzeniu UE 2023/2006 w sprawie dobrej praktyki produkcyjnej w odniesieniu do materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością. W związku z zagrożeniem, dotyczącym migracji substancji, wchodzących w skład tuszy zaleca się, aby producenci w ramach oceny ryzyka prowadzili ocenę przenikania ich składników do produktów spożywczych.

Źródło:

Materiały redakcyjne, Emballages alimentaires : quelles sont les actualités ?