Ryby w prewencji choroby Parkinsona

Potencjał prozdrowotny

Intrygujące badanie naukowców z Uniwersytetu Technologicznego Chalmers w Szwecji rzuca nowe światło na związek pomiędzy spożyciem ryb a długofalowym zdrowiem neurologicznym. Parwalbumina, białko występujące w dużych ilościach w różnych gatunkach ryb, zapobiega powstawaniu charakterystycznych struktur proteinowych powiązanych z chorobą Parkinsona.Ryby od dawna uważane są za żywność o dużym potencjale prozdrowotnym, a ich konsumpcję łączy się z lepszą kondycją układu nerwowego, jednak stojące za tym dokładne mechanizmy wciąż nie są jasne. Praca badaczy z Chalmers dostarcza nowych informacji na temat biologicznej roli związków białkowych, które mogą po części odpowiadać za te korzystne efekty.

Parwalbumina kontra alfa-synukleina

Jednym z procesów charakterystycznych dla choroby Parkinsona jest tworzenie się złogów amyloidu złożonych z alfa-synukleiny – związku zwanego niekiedy „białkiem Parkinsona”. Szwedzcy naukowcy odkryli, że parwalbumina może formować struktury, które łączą się z alfa-synukleiną. Oznacza to, że parwalbumina ma zdolność wiązania alfa-synukleiny i wykorzystywania jej do własnych celów, zapobiegając tym samym tworzeniu się potencjalnie szkodliwych amyloidów.

Konsumpcja ryb jesienią

Rezultaty badania wskazują, że zwiększenie spożycia ryb w diecie może być prostym sposobem zapobiegania chorobie Parkinsona. Śledź, dorsz, karp, a także łosoś zawierają szczególnie dużo parwalbuminy, chociaż jej poziom może się wahać zależnie od pory roku. „Mięso ryb jest zazwyczaj o wiele bardziej odżywcze pod koniec lata ze względu na zwiększone tempo metabolizmu. Zawartość parwalbuminy wzrasta, gdy ryby mają dostęp do większej ilości światła słonecznego, więc warto rozważyć większą ich podaż w okresie jesiennym”, wyjaśnia Nathalie Scheers, adiunkt na Wydziale Biologii i Bioinżynierii Uniwersytetu Chalmers.

Nie tylko Parkinson?

Inne schorzenia neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera czy choroba Huntingtona, również charakteryzują się powstawaniem w mózgu złogów amyloidowych, w związku z czym nowe odkrycie może mieć znaczenie w profilaktyce także tych zaburzeń. „Choroby neurodegeneracyjne pojawiają się w starszym wieku, a oczekiwana długość życia społeczeństwa stale się zwiększa. W przyszłości możemy się spodziewać znacznego wzrostu zapadalność na te schorzenia, a najstraszniejsze jest to, że nie dysponujemy w tej skutecznymi metodami ich leczenia. Dlatego musimy dokładnie badać wszystkie potencjalnie korzystne substancje”, podkreśla prof. Pernilla Wittung-Stafshede, Kierownik Wydziału Biologii Chemicznej w Chalmers i główna autorka badania. 

Źródła:

https://www.nature.com/articles/s41598-018-23850-0

https://www.sciencedaily.com/releases/2018/04/180423085420.htm