Zapisz się do newslettera
Najważniejsze informacje dla branży spożywczej!
Zapisz się na newsletter FoodFakty i bądź na bieżąco:
Komisja Europejska opublikowała 31 października 2023 r. sprawozdanie przeglądowe, przedstawiające wyniki projektu Dyrekcji Generalnej ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności (DG SANTE). Projekt przeprowadzono w latach 2020–2022 w celu zgromadzenia informacji na temat adekwatności i skutecznego wdrożenia krajowych rozwiązań w zakresie zwalczania oszustw w całym łańcuchu rolno-spożywczym, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (zwanego dalej "rozporządzeniem"). Sprawozdanie opiera się na dwóch badaniach pilotażowych przeprowadzonych w Irlandii i Austrii oraz sześciu badaniach informacyjnych przeprowadzonych w Szwecji, Łotwie, Portugalii, Bułgarii, Polsce i Niemczech. Ponadto informacje zebrano w drodze spotkań z właściwymi organami pięciu innych państw członkowskich, seminariów i warsztatów.
Podstawa prawna, zakres zwalczania oszustw w łańcuchu rolno-spożywczym
W art. 9 ust. 2 rozporządzenia zobowiązano państwa członkowskie do organizowania kontroli opartych na analizie ryzyka w celu wykrywania i zwalczania nieuczciwych i wprowadzających w błąd praktyk w całym łańcuchu rolno-spożywczym (we wszystkich obszarach kontroli wymienionych w art. 1 ust. 2). Nie wystarczy już przeprowadzać tradycyjnych kontroli urzędowych, które weryfikują jedynie zgodność z przepisami łańcucha rolno-spożywczego w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności i pasz, zdrowia i dobrostanu zwierząt, itp. Państwa członkowskie muszą również zwrócić uwagę na możliwość nadużyć finansowych w tych obszarach kontroli, które mogą, ale nie muszą, mieć wpływ na bezpieczeństwo, ale z pewnością wprowadziłyby konsumenta w błąd i podważyłyby zaufanie do systemów kontroli urzędowych.
Przepisy art. 9 ust. 2 rozporządzenia nie były zawarte w poprzednim akcie o kontrolach urzędowych (rozporządzenie (WE) nr 882/2004). Z tego powodu Komisja zainicjowała projekt mający na celu wsparcie państw członkowskich w zastanowieniu się nad tym, co pociąga za sobą ten wymóg i jak skutecznie go wdrożyć. Obejmowało to przeprowadzenie badań informacyjnych w sześciu państwach członkowskich w celu zidentyfikowania przykładów dobrych praktyk i omówienia konkretnych wyzwań, przed którymi stanęły już państwa członkowskie w zakresie wdrażania przepisów UE, dotyczących zwalczania nadużyć finansowych. W niniejszym sprawozdaniu ogólnym uwzględniono również informacje pochodzące z badań pilotażowych przeprowadzonych w dwóch państwach członkowskich, a także informacje uzyskane podczas wymiany informacji z organami innych państw członkowskich.
Wytyczne mające na celu wsparcie wysiłków państw członkowskich
Projekt ten umożliwił służbom Komisji uzyskanie obrazu wdrażania kontroli opartych na analizie ryzyka w celu wykrywania potencjalnych nadużyć finansowych oraz wyzwań, jakie się z nimi wiążą, a także przygotowanie wytycznych mających na celu wsparcie wysiłków państw członkowskich na rzecz wdrożenia przepisów art. 9 ust. 2 rozporządzenia. Wytyczne zostały opublikowane w formie sprawozdania technicznego zatytułowanego "Zwalczanie nieuczciwych i wprowadzających w błąd praktyk w łańcuchu rolno-spożywczym" na następującej stronie internetowej:
https://publications.jrc.ec.europa.eu/repository/bitstream/JRC131525/JRC131525_01.pdf
Streszczenie powyższego raportu dostępne jest w artykule na stronie foodfakty.pl
Wyzwania dla organów państw członkowskich
W projekcie stwierdzono, że organy państw członkowskich nadal stoją przed kilkoma wyzwaniami podczas przygotowywania i wdrażania ustaleń dotyczących kontroli na podstawie art. 9 ust. 2, w szczególności takich jak:
Wszystkie państwa członkowskie objęte badaniami pilotażowymi i informacyjnymi przeprowadziły pewne kontrole w celu wykrycia nieuczciwych i wprowadzających w błąd praktyk w łańcuchu rolno-spożywczym. Ogólnie rzecz biorąc, tam, gdzie istniały kontrole, były one bardziej zaawansowane w obszarze kontroli żywności i bezpieczeństwa żywności niż w innych obszarach kontroli, o których mowa w art. 1 ust. 2. W czasie realizacji projektu żadne z państw członkowskich nie wdrożyło przepisów art. 9 ust. 2 we wszystkich obszarach kontroli.
Podejście oparte na analizie ryzyka i danych wywiadowczych
Istniejące już kontrole wyraźnie pokazują, że można z powodzeniem wdrożyć podejście oparte na analizie ryzyka do wykrywania nieuczciwych i wprowadzających w błąd praktyk. W projekcie stwierdzono również, że zarówno oparte na analizie ryzyka planowane kontrole na podstawie art. 9 ust. 2, jak i ukierunkowane dochodzenia oparte na danych wywiadowczych ("podejście oparte na danych wywiadowczych") są odpowiednimi instrumentami do zwalczania oszukańczych i wprowadzających w błąd praktyk, które wzajemnie się uzupełniają. Podczas gdy niektóre państwa członkowskie koncentrują się bardziej na podejściu opartym na danych wywiadowczych, inne państwa członkowskie traktują priorytetowo kontrole na podstawie art. 9 ust. 2.
Chociaż działania Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) oraz skoordynowane działania i programy UE nie stanowią kontroli przewidzianych w art. 9 ust. 2 (ponieważ nie są przeprowadzane regularnie i z ustaloną częstotliwością), takie kampanie kontrolne pomagają państwom członkowskim zdobyć doświadczenie w walce z nieuczciwymi i wprowadzającymi w błąd praktykami.
Kontrole, o których mowa w art. 9 ust. 2 wymagają zaplanowanego, ukierunkowanego podejścia, które jest ułatwione dzięki dostępności odpowiednich danych, skutecznym narzędziom analizy danych oraz dostępności metod kontroli akceptowanych przez sądy. Dane kontrolne, w tym wcześniejsze rejestry podmiotów i informacje zgromadzone podczas kampanii kontrolnych, a także informacje udostępniane za pośrednictwem mechanizmów pomocy administracyjnej przewidzianych w art. 102–108 rozporządzenia, są źródłami danych na potrzeby planowania kontroli na podstawie art. 9 ust. 2, które należy uzupełnić o wyszukiwanie informacji z mediów i analizę sytuacji w celu identyfikacji pojawiających się zagrożeń.
Szkolenia pracowników służb kontrolnych
Konieczne jest przeszkolenie wszystkich pracowników służb kontrolnych, aby zwiększyć świadomość na temat nieuczciwych praktyk, pomóc pracownikom w wypełnianiu ich roli w wykrywaniu nadużyć finansowych oraz zapewnić, aby pracownicy kontrolni wiedzieli, jakie kroki należy podjąć, gdy pojawi się podejrzenie nadużycia finansowego. Ponadto inspektorzy, którym powierzono kontrole na podstawie art. 9 ust. 2, mogą wymagać specjalnego szkolenia w celu zapewnienia skutecznego przeprowadzania kontroli.
Współpraca pomiędzy organami ds. zwalczania oszustw żywnościowych i innymi organami ścigania
W większości przypadków walka z nieuczciwymi i wprowadzającymi w błąd praktykami wymaga ścisłej współpracy między różnymi organami egzekwowania prawa, w tym właściwymi organami, i innymi organami ścigania (policją, organami celnymi, organami podatkowymi, prokuraturą) w celu wymiany informacji i doświadczeń oraz koordynacji działań. Dostęp do wyspecjalizowanych zespołów dochodzeniowych właściwych organów lub policji ds. fałszowania żywności, a także prokuratorów zajmujących się sprawami związanymi z oszustwami rolno-spożywczymi jest zaletą, która może przyczynić się do zwiększenia skuteczności walki z nieuczciwymi i wprowadzającymi w błąd praktykami w łańcuchu rolno-spożywczym.
Korzystanie z Sieci Ostrzegania i Współpracy (ACN)
Wszystkie państwa członkowskie korzystają z Unijnej Sieci Ostrzegania i Współpracy (ACN), która umożliwia organom wymianę informacji lub zwracanie się o wsparcie do organów w innym państwie członkowskim za pośrednictwem specjalnego narzędzia informatycznego (iRASFF). W niektórych przypadkach wystąpiły jednak znaczne opóźnienia w udzielaniu odpowiedzi innym państwom członkowskim, a w innych przypadkach korzystanie z alternatywnych kanałów komunikacji oznaczało, że wyniki dochodzeń nie były rejestrowane w systemie iRASFF, co prowadziło do zmniejszenia skuteczności sieci.
Informacje zwrotne od sądów krajowych i prokuratorów na temat wyników spraw mają ogromne znaczenie, ponieważ pozwalają organom egzekwowania prawa usprawnienie i ukierunkowanie kontroli i dochodzeń w celu uzyskania wyroków skazujących.
Wszystkie państwa członkowskie ułatwiają zgłaszanie przypadków niezgodności (np. skarg składanych przez obywateli lub przedsiębiorstwa) oraz podejmują działania następcze w związku z informacjami sygnalistów, przynajmniej wtedy, gdy dostarczane są wystarczające informacje uzasadniające wszczęcie dochodzenia.
Niewystarczające kary finansowe, wyjątek stanowią Niemcy i Szwecja
W większości państw członkowskich kary i sankcje leżą w gestii sądów w ramach ustawodawstwa krajowego. Nie zawsze gwarantuje to, że zysk ekonomiczny uzyskany przez podmiot gospodarczy w wyniku oszukańczych praktyk jest w wystarczającym stopniu uwzględniany przy nakładaniu sankcji. Tylko dwa państwa członkowskie objęte badaniem pilotażowym i informacyjnym – Niemcy i Szwecja – wprowadziły środki zgodnie z art. 139 ust. 2 rozporządzenia, które uwzględniają wystarczająco odstraszające kary finansowe.
W sprawozdaniu uwzględniono badanie informacyjne przeprowadzone w Polsce
Niniejszy raport przeglądowy powołuje się m.in. na badania informacyjne przeprowadzone w Polsce w dniach 6-14 września 2021 r. Sprawozdanie z tych działań opublikowano 4 maja 2022 r., a wnioski przedstawiliśmy w tym artykule.
Zespół FoodFakty na bieżąco prowadzi monitoring zafałszowań żywności w bazie Probase 360. Klienci bazy codziennie otrzymują alert o produktach zafałszowanych i mogą niezwłocznie podejmować działania prewencyjne oraz korzystać z modułu analitycznego bazy.
Dowiedz się więcej o Strefie Managera i narzędziach ProBase 360.
Przeczytaj także
Łotewska Służba Żywności i Weterynarii odkryła w magazynie w Dyneburgu około 18 ton przeterminowanych produktów spożywczych, których terminy ważności zostały zafałszowane i przedłużone nawet o rok.
Komisja Europejska opublikowała roczne sprawozdanie, obejmujące wszystkie informacje udostępnione w 2022 r. w ramach iRASFF między członkami Sieci Ostrzegania i Współpracy (ACN).
Komisja Europejska opublikowała raport techniczny, który jest wynikiem projektu mającego na celu gromadzenie informacji na temat potencjalnych zagrożeń oszustw żywnościowych, stwierdzonych przez organy państw członkowskich oraz metod kontroli służących do wykrywania oszustw w łańcuchu rolno-spożywczym.