Acesulfam K (E950) jako dodatek do żywności - ponowna ocena EFSA
_jako_dodatek_do_zywnosci_-_ponowna_ocena_EFSA.jpg)
EFSA została poproszona przez Komisję Europejską o ponowną ocenę acesulfamu K (E950) stosowanego jako dodatek do żywności. Acesulfam K jest dopuszczony jako dodatek do żywności w Unii Europejskiej (UE) zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 w sprawie dodatków do żywności i ich specyfikacji określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 231/2012.
Od momentu odkrycia w 1967 r. i zatwierdzenia przez kilka organów ds. bezpieczeństwa żywności na świecie – w tym w UE w latach 1985 i 2000 – acesulfam K był stosowany w szerokiej gamie produktów spożywczych i napojów o niskiej lub obniżonej kaloryczności.
EFSA zwiększa dopuszczalne dzienne spożycie acesulfamu K
W najnowszym przeglądzie eksperci naukowi EFSA ocenili całość dostępnych dowodów naukowych, biorąc pod uwagę krótkoterminowe i długoterminowe skutki, i doszli do wniosku, że acesulfam K jest bezpieczny, zwiększając jego dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) do 15 mg/kg masy ciała, z obowiązującego dotychczas 9 mg/kg masy ciała.
Potwierdzono również, że nawet najwyższe szacunki narażenia konsumentów na acesulfam K są na ogół niższe niż ten poziom ochronny.
Źródło: https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.2903/j.efsa.2025.9317
Przeczytaj także
-
29.02.2024
EFSA wydała opinię na temat rozszerzenia zastosowania izomalto-oligosacharydu jako nowej żywności
Czytaj więcejNa wniosek Komisji Europejskiej Panel EFSA ds. Żywienia, Nowej Żywności i Alergenów Żywnościowych został poproszony o wydanie opinii w sprawie rozszerzenia stosowania izomalto-oligosacharydu jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283.
-
22.05.2023
WHO odradza stosowanie niecukrowych substancji słodzących
Czytaj więcejWHO wydała nowe wytyczne dotyczące niecukrowych substancji słodzących (NSS), w których odradza się stosowanie NSS w celu kontrolowania masy ciała lub zmniejszania ryzyka chorób niezakaźnych (NCD).
-
20.10.2022
Obesogeny – zanieczyszczenia żywności, które mogą przyczyniać się do epidemii otyłości
Czytaj więcejBadania naukowe wskazują, że poza predyspozycjami genetycznymi i stylem życia, istotną rolę w rozwoju otyłości mogą odgrywać także chemiczne zanieczyszczenia środowiskowe występujące powszechnie m.in. w żywności. Związki te określane są mianem „obesogenów”, ponieważ poprzez bezpośrednie (np. zwiększenie liczby komórek tłuszczowych), jak i pośrednie mechanizmy (np. modulowanie apetytu, zmianę tempa metabolizmu oraz zaburzenia mikrobioty jelitowej) mogą sprzyjać zwiększaniu masy ciała.
