Rejestracja - czytelnik

Przypomnij hasło

Menu

Menu

Facebook Twitter LinkedIn

Antyoksydanty z otrębów w nurcie „czystej etykiety”

Kategoria: Składniki Żywności

Przeciwutleniacze ze zbóż

Najnowsze badania naukowców z Uniwersytetu Stanu Pensylwania w USA wskazują, że naturalne przeciwutleniacze występujące w otrębach zbóż mogą przedłużać trwałość żywności i stanowić interesującą alternatywę dla syntetycznych antyoksydantów stosowanych powszechnie w przemyśle spożywczym. Badacze przyjrzeli się działaniu alkilorezorcynoli, substancji naturalnie syntetyzowanych przez rośliny takie jak pszenica, żyto czy jęczmień, którym służą one w obronie przed pleśniami, bakteriami i innymi mikroorganizmami. Okazuje się, że związki te mogą w podobny sposób chronić również żywność.

W zgodzie z „czystą etykietą”

Branża spożywcza stawia obecnie na naturalne składniki, których poszukują coraz bardziej świadomi żywieniowo konsumenci, wciąż niewiele jest jednak naturalnych przeciwutleniaczy zgodnych z trendem „czystej etykiety”, które byłyby równie efektywne, co ich syntetyczne odpowiedniki. Aliklorezorcynole mogą okazać się skutecznym rozwiązaniem – właściwości prozdrowotne i antynowotworowe czynią z nich idealne dodatki do żywności naturalnego pochodzenia. Substancje te znajdują się w okrywie owocowo-nasiennej zbóż, która zazwyczaj stanowi odpad przemysłowy wykorzystywany jako pasza dla zwierząt.

Ochrona kwasów omega-3

Zespół amerykańskich naukowców opracował metodę ekstrakcji alkilorezorcynoli z otrębów żytnich, a następnie sprawdził w jakim stopniu są one w stanie zapobiec jełczeniu bogatych w omega-3 olejów w postaci emulsji, takich jak mieszanina octu winnego i oleju. Badacze wybrali emulsje ze względu na fakt, że w takiej właśnie formie najczęściej spożywa się oleje, na przykład jako dressingi do sałatek. Naukowcy wykazali, że alkilorezorcynole działają przeciwutleniająco, hamując degradację kwasów tłuszczowych omega-3 w porównaniu do emulsji bez dodatku antyoksydantów. Następnie sprawdzili oni efektywność tych związków w stosunku do powszechnie używanych przeciwutleniaczy – naturalnego alfa-tokoferolu (witaminy E) oraz syntetycznego butylowanego hydroksytoluenu.

Kontrowersyjne rezultaty

Alkilorezorcynole okazały się mniej skuteczne niż ich naturalne lub syntetyczne odpowiedniki. Badacze podkreślają jednak, że wykorzystane przez nich ekstrakty nie były całkowicie wolne od zanieczyszczeń, co mogło wpłynąć na wyniki eksperymentów. Należy wziąć również pod uwagę fakt, że w doświadczeniach zastosowano mieszaninę różnych alkilorezorcynoli o odmiennych strukturach cząsteczkowych. Kolejne badania nad właściwościami poszczególnych typów tych substancji z pewnością wykażą które alkilorezorcynole są mniej lub bardziej efektywne niż konwencjonalne antyoksydanty wykorzystywane w przemyśle spożywczym.

Źródła:

Autor: Wojciech Grodzicki

Przeczytaj także

W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies, które będą zamieszczane w Państwa urządzeniu (komputerze, laptopie, smartfonie). W każdym momencie mogą Państwo dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki internetowej i wyłączyć opcję zapisu plików cookies. Ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi cookies na tej stronie można się zapoznać tutaj.