22 lutego br. zaczną być stosowane przepisy unijne dotyczące:

* składu preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do dalszego żywienia niemowląt oraz informacji na ich temat, a także w odniesieniu do informacji dotyczących żywienia niemowląt i małych dzieci,
* żywności specjalnego przeznaczenia medycznego opracowanej w celu zaspokojenia potrzeb żywieniowych niemowląt

WPROWADZENIE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009; które jest stosowane od 20 lipca 2016 roku, wprowadziło liczne zmiany na poziomie unijnym w zakresie żywności dla określonych grup konsumentów (ang. FSG - Food for Specific Groups). Jego celem jest ochrona wrażliwych grup konsumentów w szczególności poprzez regulację składu, bezpieczeństwa i informacji dla konsumentów a także bardziej przejrzystych i jednolitych kryteriów kwalifikacji produktu do odpowiedniej kategorii (FSMP).

Rozporządzenia delegowane Komisji:

• 2016/127 z dnia 25 września 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących składu preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do dalszego żywienia niemowląt oraz informacji na ich temat, a także w odniesieniu do informacji dotyczących żywienia niemowląt i małych dzieci,
• 2016/128 z dnia 25 września 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących składu żywności specjalnego przeznaczenia medycznego oraz informacji na jej temat,

są aktami (wykonawczymi) uzupełniającymi do ww. rozporządzenia 609/2013 i to właśnie znaczna część ich przepisów będzie stosowana od 22 lutego tego roku.

Przepisy rozporządzenia 2016/128 dot. FSMP dla grup docelowych innych niż niemowlęta stosuje się już od 22 lutego 2019 r., natomiast przepisy rozporządzenia 2016/127 dot. preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do dalszego żywienia niemowląt wytwarzanych z hydrolizatów białkowych będą stosowane od 22 lutego 2021 r.

Załączniki do rozporządzenia 2016/127 były już 2 razy zmieniane:

• w odniesieniu do wymogów dotyczących witaminy D w preparatach do początkowego żywienia niemowląt i kwasu erukowego w preparatach do początkowego żywienia niemowląt i preparatach do dalszego żywienia niemowląt (2019/828),
• w odniesieniu do wymagań dotyczących zawartości białka w preparatach do dalszego żywienia niemowląt (2018/561).

ZNACZENIE DLA FIRM

Preparaty do początkowego i dalszego żywienia niemowląt mogą być wprowadzane na rynek jedynie pod warunkiem zgodności z rozporządzeniem 2016/127. Rozporządzenie to określa wymogi dotyczące składu, poziomów pozostałości pestycydów informacji na temat żywności w tym szczegółowe wymagania dotyczące wartości odżywczej a także reguły działań promocyjnych i handlowych.

Na gruncie przepisów rozporządzeń 2016/127 i 2016/128 ze względu na szczególną rolę preparatów do początkowego żywienia niemowląt w diecie niemowląt oraz FSMP dla niemowląt, stosowanie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych w przypadku takich preparatów jest zabronione. Warto podkreślić, że ten zakaz ma zastosowanie również do pozostałych FSMP i to już od 2019 roku.

Co w związku z datą 22 lutego 2020 powinny zrobić firmy? 22 lutego 2020 r. to data, kiedy nowe wymagania w zakresie składu, pozostałości pestycydów i informacji powinny już być wdrożone. Data 22 lutego kończy okres przejściowy, który zaczął się w 2015 r.

Rozporządzenie krajowe MINISTRA ZDROWIA z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego od kilku już lat powinno zostać uchylone lub zmienione wraz z odpowiednim zapisami ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Fakt, że one ciągle funkcjonują jako obowiązujące w krajowym systemie prawnym powoduje dezorientację wśród firm branży spożywczej. Nadrzędne są przepisy unijne.