Ogólny kontekst 

Słodycze oznakowane jako „dubajskie” w ostatnich miesiącach znacząco zyskują na popularności. Zasadność posługiwania się takim oznaczeniem w odniesieniu do produktów niepochodzących z Dubaju stała się przedmiotem rozważań Sądu Okręgowego w Kolonii. W ramach dwóch postanowień z 20 grudnia 2024 r. (sygn 33 O 513/24) oraz z 6 stycznia  2025 r. (sygn. 33 O 525/24) niemiecki sąd orzekł, że produkty niepochodzące z Dubaju, ani nieposiadające odniesienia geograficznego nie mogą być znakowane jako „czekolada z Dubaju”. 

Treść rozstrzygnięcia 

Sąd uznał, że takie oznakowanie wprowadza konsumentów w błąd sugerując związek czekolady z Dubajem, podczas gdy nie jest ona tam produkowana. Zdaniem sądu, takie oznakowanie wywołuje błędne wyobrażenie o pochodzeniu geograficznym produktów. Zgodnie z § 127 ust. 1 Ustawy o znakach towarowych (MarkenG) oznaczenia geograficzne pochodzenia nie mogą być używane w przypadku towarów, które nie mają tego pochodzenia geograficznego, a zatem powyższy przykład oznakowania narusza niniejszy przepis. Co więcej, angielskie napisy z tyłu opakowania dodatkowo wzmacniają w klientach poczucie, że produkt nie został wytworzony w Niemczech, co w powiązaniu z nazwą sugerowało dubajskie pochodzenie produktu. Oprócz tego informacja o tym, że czekolada została wytworzona w Turcji była wydrukowana niewielką czcionką. Kolejnym argumentem przemawiającym za tym, że oznakowanie produktu wprowadza w błąd, były hasła reklamowe takie jak np. "ta czekolada przynosi magię Dubaju bezpośrednio do twojego domu", "z odrobiną Dubaju" lub "Smak Dubaju”. W konsekwencji przedsiębiorcy nie będą mogli oznaczać swoich wyrobów jako „dubajskie” w sytuacji, gdy faktycznie nie są one produkowane na tym obszarze. 

Więcej informacji znajdziesz na stronie:

https://www.lto.de/recht/nachrichten/n/lg-koeln-33o51324-habibi-riegel-importeur-klage-dubai-schokolade