Zapisz się do newslettera
Najważniejsze informacje dla branży spożywczej!
Zapisz się na newsletter FoodFakty i bądź na bieżąco:
Przepisy dotyczące informacji na temat żywności określają pakiet treści obowiązkowych do zamieszczenia na każdym opakowanym środku spożywczym. Każda osoba odpowiedzialna za przygotowywanie czy ocenę znakowania dobrze wie, że jedną z kluczowych informacji jest nazwa środka spożywczego. To, że należy ją zamieścić, zwykle nie budzi wątpliwości. Trudniej za to ustalić, gdzie trzeba ją zamieścić i czy można to zrobić kilka razy.
Powtarzam nazwę, ale czy na pewno?
Szukając odpowiedzi w tej kwestii warto zadać sobie jeszcze jedno pytanie – w jakim celu chcę powtórzyć nazwę? Aby spełnić wymóg dotyczący rozmieszczenia w tym samym polu widzenia nazwy środka spożywczego i zawartości netto? Albo po to, aby zapobiec ewentualnemu wprowadzeniu odbiorców w błąd co do charakteru produktu (np. w przypadku suplementu diety)? A może wcale nie planuję powtórzenia nazwy, tylko nazwę prezentowaną na froncie traktuję jako nazwę handlową, nie mając świadomości, że podejście inspekcji w tym zakresie może być inne…
Odpowiedzi na niektóre wątpliwości natury prawnej nie wynikają wprost z przepisów. Dlatego często niezbędna jest głębsza analiza ogólnego celu i założeń regulacji.
Czy brak zakazu oznacza, że można?
Rozporządzenie 1169/2011[1] w sprawie informacji dla konsumentów nie zakazuje powtarzania nazwy środka spożywczego kilkukrotnie na etykiecie. Trzeba jednak pamiętać, że robiąc w ten sposób czasem wzmacniamy przekaz (np. „owocowy” charakter napoju), a innym razem możemy bezwiednie doprowadzić do konieczności podania dodatkowych treści. Przykładowo wtedy, gdy powtarzamy nazwę nawiązującą do pochodzenia produktu, różnego niż pochodzenie składnika podstawowego. Zgodnie ze stanowiskiem Komisji Europejskiej wyrażonym w zawiadomieniu nr 2020/C 32/01[2] deklaracja pochodzenia składnika podstawowego powinna każdorazowo towarzyszyć nazwie.
Warto zatem mieć świadomość tego, że opisane wyżej działanie może (choć nie zawsze musi) mieć swoje konsekwencje.
Jeśli przepisy zobowiązują do podania nazwy środka spożywczego (w domyśle – raz), to każde powtórzenie można traktować jako informację dobrowolną, zatem taką, która podlega pod wymogi art. 36 ww. rozporządzenia. Oznacza to, że nie może wpływać na niejednoznaczność przekazu czy wręcz dezorientować konsumenta (np. gdy nazwy nieznacznie się różnią).
Zachęcamy do powtórzenia i uzupełnienia wiedzy na temat nazw żywności: krótko, zwięźle i na temat zasadniczych wymogów, przegląd aktualnych problemów i cała masa przykładów!
Już wkrótce - 19 października 2021 r., podczas webinaru uzyskasz odpowiedzi m.in. na następujące pytania:
§ Jakie cechy musi mieć nazwa?
§ Czy mogę ją powtarzać w różnych częściach etykiety?
§ Czy nazwa może mieć różne wersje?
§ Czy nazwa musi być na froncie opakowania?
§ Jaki wpływ mają Polskie Normy na brzmienie nazw?
§ Jaka NIE POWINNA być nazwa?
§ Jak poprawnie nazwać zamienniki produktów mlecznych i mięsnych?
WEBINAR IGI FOOD CONSULTING to:
· idealna opcja na zgromadzenie lub powtórzenie informacji w oparciu o przykłady,
· możliwość zadawania pytań, przedyskutowania wątpliwości i uzyskania rozwiązania jeszcze w trakcie spotkania,
· dostęp do podlinkowanej prezentacji stanowiącej bardzo przydatne narzędzie w codziennej pracy, kiedy pojawią się kolejne pytania.
Zapraszamy do zapoznania się z wyjątkowym PROGRAMEM. Szczegóły wydarzenia: https://www.igifc.pl/szkolenie/2021-10-19-nazwy/
[1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 304, str. 18 z późn. zm.).
[2] (Dz. U. UE. C. z 2020 r. Nr 32, str. 1).
Przeczytaj także
Komisja Europejska przedstawiła projekt rozporządzenia dotyczącego zakazu stosowania dwutlenku tytanu w żywności (E 171).
W dobie dynamicznego zwrotu ku produktom roślinnym, a co za tym idzie ich intensywnej promocji w mediach, pojawia się pytanie w jaki sposób konsumenci odbierają kierowane do nich treści marketingowe. Jest to o tyle istotne, że niektóre informacje mogą mieć wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo wrażliwych grup odbiorców.
Coraz więcej firm decyduje się na znakowanie żywności dobrowolnym oznaczeniem NutriScore. Rozwiązania tego sytemu są również brane pod uwagę w aktualnych pracach Komisji Europejskiej dotyczących wprowadzenia obowiązkowego znakowania wartością odżywczą na froncie opakowania. W lipcu zostały zaktualizowane warunki stosowania systemu.