Wyrok w sprawie znakowania przypraw

W ostatnim czasie opublikowano uzasadnienie do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 marca 2017 r. ze skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 listopada 2014 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1206/14), w sprawie ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych o niewłaściwej jakości handlowej.

Sprawa dotyczyła wprowadzania do obrotu mieszanki przyprawowej uniwersalnej, na której etykiecie umieszczono wizerunek pomidora i papryki, opatrzony informacją "najlepsze składniki", podczas gdy żadne z przedstawionych warzyw nie było obecne w mieszance.

NSA, uznając takie oznakowanie jako wprowadzające konsumenta w błąd co do składu produktu, w uzasadnieniu wskazał następujące:

• „z przepisu art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia wynika, że oznakowanie środka spożywczego nie może wprowadzać w błąd konsumenta, w szczególności co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji. Natomiast przepis art. 16 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności wyraźnie wskazuje, iż etykietowanie żywności nie może wprowadzać w błąd konsumentów”;

• „jak wynika z akt administracyjnych na etykiecie przyprawy uniwersalnej [C.] graficznie przedstawione warzywa, w tym elementy przedstawiające paprykę i pomidora, są najbardziej wyeksponowane i na nich znajduje się napis "najlepsze składniki". W składzie tej przyprawy nie ma jednak ani papryki, ani pomidora. Również na etykiecie przyprawy [B.] znajduje się graficzne przedstawienie pomidora, którego brak w składzie przyprawy”;

• „Sąd pierwszej instancji prawidłowo określił model przeciętnego konsumenta, odwołał się do wypracowanego w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej modelu przeciętnego konsumenta. Sąd podkreślił, iż wprowadzenie w błąd, to działanie, które w jakikolwiek sposób powoduje lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej nabycia (lub nie) określonych produktów. Zasadne jest stanowisko, iż nie podziela poglądu skarżącego, że przeciętny konsument nabywa przedmiotowe przyprawy tylko na podstawie szczegółowej analizy ich składu, nie kierując się w ogóle etykietą obu produktów. Akceptacji Naczelnego Sądu Administracyjnego wymaga pogląd zaprezentowany w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, iż "W rozpoznawanej sprawie konsument może dokonać wyboru produktu skarżącego, pozostając w błędnym przekonaniu, iż zawiera on uwidocznione i wyeksponowane w formie graficznej składniki".

• „niezasadna jest argumentacja skarżącego, że prezentowana przez niego na etykiecie żywność stanowi jedynie propozycję zastosowania mieszanek przyprawowych”.

Centrum Prawa Żywnościowego: www.food-law.pl