Napromieniowanie żywności może zmniejszyć epidemie chorób przenoszonych przez żywność

Napromienianie żywności jest badane na całym świecie od kilkudziesięciu lat i wykazało, że jest to bezpieczny i skuteczny sposób ograniczenia patogenów przenoszonych przez żywność, opóźnienia dojrzewania lub kiełkowania oraz wydłużenia okresu przydatności do spożycia. Proces napromieniowania żywności podlega licznym regulacjom prawnym, dotyczącym m.in. poziomów stosowanych dawek, celów napromieniowania czy oznakowania napromieniowanych produktów. Obecnie ponad 50 krajów na świecie dopuszcza stosowanie promieniowania jonizującego w stosunku do żywności, w tym 7 krajów Unii Europejskiej łącznie z Polską. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła napromienianie różnych produktów spożywczych, w tym mięsa, drobiu, świeżych jaj w skorupkach i przypraw. Jednakże napromienianie nie zostało powszechnie przyjęte w Stanach Zjednoczonych ze względu na duże koszty stałe i postrzeganą niechęć konsumentów do zakupu napromieniowanej żywności.

Napromieniowanie żywności może zmniejszyć epidemię chorób przenoszonych przez żywność

Opublikowano wyniki pracy badawczej częściowo finansowanej przez CDC, które dowodzą, że napromienianie żywności może zmniejszyć ryzyko chorób przenoszonych przez żywność. W ramach projektu badacze przyjrzeli się 2153 epidemiom przenoszonym przez żywność w latach 2009–2020 wywołanym przez Campylobacter, Salmonella, E. coli lub Listeria monocytogenes. Spośród nich 482 (22,4%) zawierało informacje dotyczące metod przetwarzania; w żadnym z nich nie wymieniono napromieniania jako metody przetwarzania. Spośród 482 ognisk 155 (32,2%) było powiązanych z żywnością kwalifikującą się do napromieniania w momencie wystąpienia pierwszej zgłoszonej choroby; ogniska te spowodowały 3512 chorób, 463 hospitalizacje i 10 zgonów. Najczęstszymi źródłami były kurczaki (52 ogniska), wołowina (31) i jaja (29), co stanowi 72% (112/155) ognisk związanych z żywnością kwalifikującą się do napromieniania.

Badacze podczas przeglądu literatury zidentyfikowali 1 ognisko choroby powiązane z żywnością, która mogła zawierać napromieniowany składnik. W latach 2009–2010 w importowanej papryce stosowanej w gotowym do spożycia salami wykryto Salmonella enterica serotyp Montevideo. Według doniesień część pieprzu została napromieniowana przez producenta, część nie. Nie jest jasne, czy dany produkt zawierał napromieniowany pieprz. Nie zgłoszono napromieniania jako metody przetwarzania ogniska w FDOSS. Po konsultacjach z zespołem badawczym CDC ustalono, że nie ma wystarczających dowodów, aby powiązać tę epidemię z napromieniowaną papryką.

Napromieniowanie może być użytecznym narzędziem poprawy bezpieczeństwa żywności

Chorobom, hospitalizacjom i zgonom związanym z epidemiami związanymi z żywnością kwalifikującym  się do napromieniowania można by zapobiec lub zmniejszyć, gdyby ta żywność została napromieniowana. Wielokrotnie proponowano napromienianie jako strategię ograniczania ognisk chorób przenoszonych przez żywność. Napromieniowanie zazwyczaj eliminuje dużą część mikroorganizmów chorobotwórczych. Skuteczność napromieniania zależy od czynników takich jak temperatura i zawartość wody. Żywność może zostać skażona po napromieniowaniu. Napromieniowanie może być użytecznym narzędziem poprawy bezpieczeństwa żywności, uzupełniającym istniejące praktyki w zakresie bezpieczeństwa żywności. Zapotrzebowanie konsumentów na napromieniowaną żywność można zwiększyć poprzez edukację.

Źródło:

https://wwwnc.cdc.gov/eid/article/30/6/23-0922_article

https://www.monz.pl/Napromieniowanie-zywnosci-aspekt-prawny-handlowy-i-toksykologiczny,121994,0,1.html

https://www.cdc.gov/foodsafety/communication/food-irradiation.html