W sposób korzystny dla przedsiębiorców działających na rynku wina wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny, w opublikowanym właśnie uzasadnianiu do wyroku z dnia z 12 lipca 2017 r. w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych o niewłaściwej jakości handlowej (sygn. akt II GSK 3127/15).

NSA stwierdził w orzeczeniu m.in., że karta wyrobu winiarskiego – aromatyzowanego wina słodkiego, będąca elementem systemu HACCP nie stanowi oznakowania tego produktu: „Karta Produktu jako element systemu HACCP nie określała dodatkowych wymagań dotyczących spornego produktu, które zostały zadeklarowane przez producenta w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości. Z kolei niezgodność spornego produktu z "Kartą Produktu H." stanowiącą element systemu HACCP przy jednoczesnej jego zgodności z rozporządzeniem w sprawie fermentowanych napojów winiarskich, nie czyniła tego produktu zafałszowanym w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy o jakości. Ponadto "Karta Produktu H." jako element systemu HACCP nie stanowiła elementu oznakowania spornego produktu jako dokument odnoszący się do niego w rozumieniu art. 45 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności”.

W uzasadnieniu wyroku wskazano także m.in., że: „nie można się zgodzić ze stanowiskiem Sądu I instancji, że produkt, którego skład jest niezgodny z deklaracją jakościową producenta "Kartą Produktu" jest artykułem rolno-spożywczym zafałszowanym, o którym mowa w art. 3 pkt 10 ustawy o jakości. Sąd nieprawidłowo przyjmuje, że wystarczającym dla uznania zafałszowania produktu jest wykazania, że stanowi on produkt "którego skład jest niezgodny z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno-spożywczych". Tymczasem art. 3 pkt 10 ustawy o jakości, wyraźnie ustanawia katalog przesłanek (niezgodność składu, zmiany produktu, zmiany oznakowania) i dokonuje ich powiązania za pomocą spójnika "jeżeli" z warunkiem nadrzędnym jakim jest wymóg, aby niezgodności lub zmiany w istotny sposób naruszały interesy konsumentów finalnych. W niniejszej sprawie konsument finalny nabywając sporny produkt powinien mieć zagwarantowane, że jest to "aromatyzowane wino owocowe słodkie" w rozumieniu rozporządzenia w sprawie fermentowanych napojów winiarskich, co w przedmiotowej sprawie miało miejsce i nie naruszono interesu konsumenta. Odwoływanie się więc przez Sąd I instancji do definicji produktu zafałszowanego było nieprawidłowe, bo sporny produkt w sposób oczywisty nie wypełnia jego znamion”;.

Centrum Prawa Żywnościowego: www.food-law.pl