Dnia 11 października 2017 roku w Centrum Konferencyjnym „Polin” w Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie miała miejsce IV edycja Kongresu Bezpieczeństwa Żywności, zatytułowana „Jakość i bezpieczeństwo żywności oraz wykorzystanie innowacyjnych rozwiązań źródłem sukcesu w biznesie.”  Kongres został zorganizowany przez IFS Office Central & Eastern Europe we współpracy z SGGW, Biurem Promocji Jakości oraz światową organizacją logistyczną CSCMP Poland Roundtable. 

Myślą przewodnią Kongresu było podkreślenie i zarazem skierowanie debaty ku dwóm osiom tematycznym: ku globalizacji oraz ku multikryterialności podejścia do bezpieczeństwa żywności. Stąd wśród referentów i dyskutantów znaleźć można było osoby z całego świata. Reprezentujące nie tylko wielorakie branże składające się na systemy rynkowe i łańcuchy dostaw, jak również ekspertów i akademików reprezentujących wiedzę kilkudziesięciu specjalności naukowych. Dokonywano oglądu żywności poprzez aparat pojęciowy wielu nauk. Obecne były dyscypliny przyrodnicze np. chemia i biologia, pochodne im nauki praktyczne jak dietetyka, ale także dyscypliny inżynierskie i wyposażające laboratoria kontrolne, omawiano procedury detekcji zagrożeń w produkcie i wokół niego, wskazywano na profilaktyki i potencjalne terapie, analizowano łańcuchy ekonomiczne i technologiczne, słowem pokazywano żywność jako dobrodziejstwo, ale tez wskazywano skutki niewłaściwego obchodzenia się z nią i jej odpadami. Sięgnięto po warunki społeczne kreacji i korzystania z żywności: po ekonomię, ekonomiki szczegółowe, nauki społeczne, prawo i psychologię. Bezpieczeństwo miało być ukazane jako rezultat zderzenia się wielu czynników i realizacji wielu procesów – na tyle całościowo, na ile pozwala współczesna wiedza o żywności i żywieniu.

Wartości Kongres doszukiwał się nie tylko w pracy najwyższej próby specjalistów i ich wiedzy. Trzeba było tę wiedzę udostępnić i temu poświęcono wiele wysiłku. Chodziło o doraźną dostępność wiedzy z kompetencyjnych wyżyn dla wszystkich uczestników i o zderzenie jej z problemami praktyków gospodarki, kontroli, prewencji i interwencji w zakresie bezpieczeństwa. Kongres bowiem został zorganizowany w sposób umożliwiający dialog słuchaczy z referentami i panelistami. Odbywając się w salach, wydzielonych wedle cech merytorycznych wykładu lub debaty, stworzyć miał możliwość zadania pytań, dyskusji, weryfikacji wnoszonych poglądów. Sprzyjać temu miały wygodne kuluary i wystarczające do podjęcia rozmów stosunkowo długie przerwy w obradach. Stąd problem praktyczny mógł znaleźć opinię nie tylko technologiczną, ale i organizacyjną, handlową, finansową, czy rynkową.

Praktyczno-teoretycznemu styl pracy Kongresu wywodzi się z doświadczeń głównego organizatora, czyli IFS. Jest to – godzi się przypomnieć - system certyfikująco-kontrolny oparty o potrzeby praktyki biznesu żywnościowego, sprzęgający tę praktykę z dokonaniami wielu dyscyplin naukowych, głównie z zakresu wiedzy przyrodniczej i organizacyjnej. Znakomicie uzupełnia ów „kąt” widzenia żywności udział Council of Supply Chain Management Professionals (CSCMP), która w skali światowej promuje wiedzę i praktykę logistyki funkcjonowania działania łańcucha dostaw żywności. W Polsce CSCMP znajduje wyjątkowo wdzięczne pole do wykazania się pomocną wiedzą w trudnych warunkach gospodarki skutecznej, ale zarazem bardzo rozdrobnionej. Kongres zawdzięcza swoisty akademicki szlif zaangażowaniu się SGGW oraz skuteczną promocję i zainteresowanie mediów i instytucji publicznych promocyjnemu wysiłkowi Biura Promocji Jakości.

Światowej skali problemem jest z jednej strony przeludnienie i z drugiej strony próbujące mu sprostać ilościowe podejście do żywności. Można mnożyć niemal w nieskończoność problemy pochodne temu zjawisku. Otóż Kongres – sięgając po problematykę żywności w sposób wieloaspektowy - przypomniał, że ilość nie może zwiększać zagrożeń ze strony żywności przestającej być bezpieczną. Mamy nie tylko niezbywalny obowiązek wyżywienia ludzkości, ale i uczynienia tego w odpowiedzialny sposób – wobec człowieka i środowiska. W tej konkluzji tkwi istota zamysłu organizatorskiego Kongresu.