Zapisz się do newslettera
Najważniejsze informacje dla branży spożywczej!
Zapisz się na newsletter FoodFakty i bądź na bieżąco:
Ostre papryki są nie tylko podstawą wielu potraw, przede wszystkim w kuchni węgierskiej, meksykańskiej czy chińskiej, ale już od 7000 lat p.n.e. stanowią remedium na wiele przypadłości. Na przykład w medycynie ludowej rdzennych Amerykanów wykorzystywano je do uśmierzenia bólu zębów. W tym celu miejsce zapalenia pocierano ostrą papryką. Do Europy podobny sposób dotarł w XIX wieku, gdzie zalecano leczenie bólu zębów alkoholowym ekstraktem przygotowanym z tych roślin. W północno-zachodnim Peru stosuje się nalewki lub wywary z ostrej papryki do obniżenia gorączki przy przeziębieniu oraz na ból i zapalenie gardła. Tradycyjnie te pikantne warzywa wykorzystuje się również do leczenia świerzbu, grzybicy stóp czy zakażonych ran [1, 2].
Metabolity wtórne odpowiedzialne za ostrość papryk to kapsaicynoidy, a ich najważniejszym przedstawicielem jest kapsaicyna. Związek ten powoduje silnie pieczenie i zaczerwienie miejsca kontaktu, na przykład z dłońmi czy błoną śluzową (oka, jamy ustnej, przełyku). Co więcej podczas spożycia potraw, przygotowanych na bazie ostrych papryk, nasz organizm zwiększa wydzielanie potu i ruchy jelit. Kapsaicyna nie rozpuszcza się w wodzie, ale w tłuszczach, alkoholach i innych rozpuszczalnikach organicznych. Dlatego, by zniwelować odczucie pieczenia gardła i przełyku, istotne jest popijanie takich posiłków np. tłustym mlekiem. Mechanizm działania kapsaicyny polega na aktywacji receptorów, znajdujących się w błonach neuronów obwodowego układu nerwowego, zwanych TRPV1. Prowadzi to do wywołania wrażenia piekącego bólu. Jednak przy długotrwałym działaniu kapsaicyny na te receptory, przechodzą one w stan inaktywacji poprzez zmianę konformacji przestrzennej, czego efektem jest zaprzestanie odczuwania dolegliwości bólowych [3, 4]. Powyższą właściwość tego związku wykorzystuje się w leczeniu bólu różnego pochodzenia, np. stawów czy mięśni. Kapsaicyna stosowana jest miejscowo jako składnik maści, żeli, plastrów lub podawana doustnie. Wykorzystuje się ją do leczenia neuropatii cukrzycowej, neuralgii półpaścowej, świądu [5] oraz zespołu pieczenia jamy ustnej [6].
Kapsaicyna zyskała również zainteresowanie z powodu jej potencjalnych właściwości przeciwnowotworowych. Zaobserwowano, że wywołuje apoptozę (czyli proces programowanej i fizjologicznej śmierci komórki) w komórkach drobnokomórkowego nowotworu płuc (ang. small cell lung cancer) poprzez aktywację szlaku kalpain. Są to proteazy cysteinowe zależne od wapnia, których funkcją jest regulowanie np. procesów związanych z apoptozą. Zaobserwowano, że kapsaicyna nie miała negatywnego wpływu na zdrowe komórki płuc, a u myszy poddanych badaniom nie stwierdzono spadku masy ciała czy innych objawów toksycznego działania tego związku [7]. Właściwości przeciwnowotworowe kapsaicyny zaobserwowano także m.in. dla nowotworu prostaty [8], piersi [9] czy pęcherza moczowego [10].
Jednym z wyzwań współczesnego świata jest wzrost antybiotykooporności u bakterii, a także zapewnienie żywności wolnej od drobnoustrojów chorobotwórczych. Kapsaicyna wykazuje działanie bakteriobójcze np. dla opornego na erytromycynę Streptococcus pyogenes, dla Pseudomonas aeruginosa oraz dla Helicobacter pylori [11, 12]. Wykazano także jej właściwości hamujące wzrost patogennych grzybów, m.in. Cryptococcus neoformans, Rhodotorula rubra czy Candida albicans [13]. Powyższe osiągnięcia mogą w przyszłości posłużyć do wykorzystania kapsaicyny jako środka przeciwdrobnoustrojowego.
Związek odpowiedzialny za ostrość papryk może pełnić również rolę w walce z nadwagą i otyłością. Zwiększa termogenezę oraz wzmaga hydrolizę triacylogliceroli, co skutkuje zredukowaniem nadmiaru tkanki tłuszczowej [14]. Co więcej, kapsaicynę można byłoby wykorzystać w prewencji chorób układu sercowo-naczyniowego, ponieważ zmniejsza utlenianie lipoprotein niskiej gęstości (LDL), czyli tzw. „złego cholesterolu”. Zwiększenie spożycia ostrej papryki potencjalnie korzystnie wpłynęłoby na opóźnienie rozwoju miażdżycy [15]. Kapsaicyna mogłaby również pełnić rolę w przypadku obniżania ciśnienia tętniczego. W wyniku aktywacji receptorów waniloidowych TRPV1, zwiększa się fosforylacja kinazy białkowej A i śródbłonkowej syntazy tlenku azotu (II). Stymulowana jest produkcja tlenku azotu (II), co skutkuje rozszerzeniem naczyń krwionośnych i w konsekwencji obniżeniem ciśnienia krwi [16].
Kapsaicyna pełni także rolę w ochronie błony śluzowej żołądka przed uszkodzeniami spowodowanymi przez alkohol lub niesteroidowe leki przeciwzapalne. Kiedy jest podawana doustnie w niskich dawkach, to powoduje aktywację receptorów TRPV1. Następuje uwolnienie peptydu związanego z genem kalcytoniny (CGRP) oraz substancji P. Obserwuje się zwiększenie przepływu krwi w śluzówce narządu. W konsekwencji zapewnia to prawidłowe funkcjonowanie błony śluzowej żołądka [17].
Kapsaicyna to interesujący związek pochodzenia roślinnego, charakteryzujący się obiecującymi właściwościami z punktu widzenia farmakologicznego. Wykorzystanie go w przyszłości na większą skalę może wiązać się z zapobieganiem wystąpienia chorób układu krążenia czy opracowaniem nowych sposobów leczenia nowotworów.
Bibliografia:
Przeczytaj także
Postępujące zanieczyszczenie środowiska jest istotnym problemem naszych czasów. Gwałtowny wzrost liczby ludności, uprzemysłowienie i bogacenie się społeczeństw sprawia, że jesteśmy narażeni na liczne, trudne do usunięcia, związki chemiczne.
Od zarania dziejów człowiek poszukiwał sposobu na przedłużenie trwałości szybko tracących świeżość produktów spożywczych, takich jak mięso, mleko, owoce czy warzywa.
Coraz szybsze tempo życia wpływa na zwiększoną konsumpcję, zarówno żywności, jak i zasobów środowiskowych. Wywołuje to negatywne zmiany w środowisku naturalnym. Przemysł rolno-spożywczy pozostawia silny ślad środowiskowy...