Zapisz się do newslettera
Najważniejsze informacje dla branży spożywczej!
Zapisz się na newsletter FoodFakty i bądź na bieżąco:
Małe, codzienne zakupy
Spożycie wieprzowiny per capita w Chinach wynosi, wg danych OECD, 30,2 kg i jest dużo wyższe niż w krajach o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego, a jednocześnie zbliżone do notowanego w krajach Unii Europejskiej, gdzie wynosi ono 32,3 kg na osobę. Bardzo istotne są zwyczaje konsumenckie Chińczyków – posiadają oni dużo większą skłonność do robienia małych, codziennych zakupów w celu nabycia świeżych produktów. Stanowi to utrudnienie dla eksportu, ponieważ na arenie międzynarodowej handluje się głównie mięsem mrożonym. Z drugiej strony Państwo Środka jest ważnym rynkiem zbytu dla podrobów, które uważane są za wartościową część zwierzęcia i stanowią ponad 25% importu mięsa przez Chiny w ujęciu wartościowym – więcej niż wartość importowanej wołowiny, jagnięciny czy drobiu.
Największy importer mięsa
Pomimo, że kraj ten jest największym producentem wieprzowiny na świecie, to w 2014 r. został też największym importerem mięsa, wyprzedzając Stany Zjednoczone. W związku z tym zmiany w chińskim imporcie wieprzowiny mają istotny wpływ na ceny na globalnych rynkach, w szczególności w przypadku Unii Europejskiej. W 2017 r. największymi eksporterami wieprzowiny do Chin w ujęciu ilościowym były kraje takie jak Hiszpania (19,6%), Niemcy (17,6%), Kanada (13,7%), Stany Zjednoczone (13,6%), Dania (7,3%), Holandia (7,1%), Francja (4%) czy Brazylia (4%). Udział krajów w eksporcie do Chin oraz średnia cena eksportowanych produktów ulegają dużym wahaniom – w 2017 r. eksport w ujęciu ilościowym z Niemiec spadł o 38,5% a z Brazylii o 39,6%. Jeśli chodzi o podroby, to ich głównym eksporterem w 2017 r. były Stany Zjednoczone (416 tys. t), a następnie: Niemcy (147 tys. t), Dania (144 tys. t), Kanada (126 tys. t), Hiszpania (125 tys. t) i Holandia (101 tys. t). W ujęciu wolumenowym Chiny w 2017 r. były odpowiedzialne za 27%, a Hong Kong za 6,4% eksportu wieprzowiny z UE. Co bardzo ważne, w ujęciu wagowym podroby stanowiły około 60% unijnego eksportu wieprzowiny w 2017 r.
Nowe wymagania środowiskowe
Duży wpływ na obecną sytuację mają nowe wymagania środowiskowe w Chinach, które doprowadziły do znaczącej redukcji pogłowia loch, w szczególności w najmniejszych gospodarstwach, którym najtrudniej było sprostać nowym wyzwaniom. Jednym z testowanych rozwiązań, które mają usprawnić produkcję, jest stworzenie modelu chowu prosiąt opartego na produkcji w wielopiętrowych budynkach. Mają one na celu ograniczenie jednostkowych kosztów pracy oraz rozprzestrzeniania się chorób. W okolicy tego typu konstrukcji nie będzie można produkować wieprzowiny. Pierwsze budowle tego typu powstały już w Guignag, w prowincji Guangxi.
Przeczytaj także
Po okresie wzrostu, ceny jaj wracają do przeciętnego poziomu, podczas gdy import wieprzowiny wzrasta, zarówno w przypadku mięsa, jak i żywych zwierząt.
Przeobrażenia gospodarcze oraz polityczne powodują zmiany w każdej branży. Sektor mięsa w UE jest tego świetnym przykładem – stopniowo, ale nieustannie maleje produkcja w „starej UE” oraz rośnie w krajach „nowej Unii”.
Według danych Eurostatu, wartość przetworów drobiowych (CN1601) wyeksportowanych z Polski w 2017 r. wyniosła ponad 630 milionów Euro, czyli ponad 13% więcej niż w 2016 r.