Ponowna ocena polirycynooleinianu poliglicerolu (E 476), jako dodatku do żywności

Panel ds. dodatków do żywności i składników pokarmowych dodawanych do żywności (jednostka składająca się z niezależnych ekspertów naukowych, prowadząca badania dla EFSA), dostarczył opinii naukowej, o ponownym zbadaniu bezpieczeństwa polirycynooleinianu poliglicerolu (PGPR, E 476), stosowanego, jako dodatek do żywności.

W 1978 r., Komitet Naukowy ds. Żywności ustalił limit dopuszczalnego dziennego pobrania (ADI) dla PGPR, wynoszący 7,5 mg/kg masy ciała na dzień.

Ostra toksyczność PGPR po podaniu doustnym jest niska, krótkotrwała, a badania wskazują, że PGPR jest tolerowany w dużych dawkach, bez występowania objawów niepożądanych. Związek ten nie budzi wątpliwości w odniesieniu do genotoksyczności lub rakotwórczości. Jedyne badanie toksyczności reprodukcyjnej PGPR było ograniczone i nie było odpowiednie do celu uzyskania wartości orientacyjnej, dotyczącej zdrowia. Badania PGPR na ludziach nie wykazały znaczącego niekorzystnego wpływu tego związku, na ich zdrowie.

Panel przeanalizował 2-letnie połączone badania toksyczności przewlekłej i rakotwórczości i ustalił poziom niewywołujący dających się zaobserwować szkodliwych skutków (NOAEL) dla PGPR – 2500 mg/kg masy ciała na dzień. W związku z tym, Panel za zasadne uznał zwiększenie limitu dopuszczalnego dziennego pobrania (ADI) z 7,5 mg/kg m.c./dzień na 25 mg/kg m.c./dzień. Panel zalecił zmianę europejskiej specyfikacji dla PGPR (E 476).

Źródła:

1. http://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/4743