Trybunał UE wydał w dniu 12 października 2017 r. wyrok, w którym przesądził, że dla uznania, że produkty ekologiczne są sprzedawane konsumentowi lub użytkownikowi końcowemu „bezpośrednio” w rozumieniu art. 28 ust. 2 rozporządzenia nr 834/2007, jest niezbędne, by sprzedaż była prowadzona przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy lub jego personelu zajmującego się sprzedażą oraz konsumenta końcowego (sygn. akt C-289/16).

Wniosek o wydanie orzeczenia w tej kwestii został złożony w ramach sporu między Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs eV (stowarzyszenie na rzecz zwalczania nieuczciwej konkurencji), a podmiotem Kamin und Grill Shop GmbH w przedmiocie legalności wprowadzania do obrotu produktów ekologicznych, jeżeli nie są przestrzegane obowiązki w zakresie zgłaszania i kontroli przewidziane w art. 28 ust. 1 rozporządzenia nr 834/2007.

Sprawa dotyczyła internetowej sprzedaży wysyłkowej przez Spółkę Kamin w zakresie akcesoriów do kominków i grilli. Wśród produktów, które spółka ta oferowała do sprzedaży w grudniu 2012 r., znajdowały się różne mieszanki przypraw, które sprzedawała ona pod nazwą 'Bio-Gewürze' (przyprawy ekologiczne). W okresie tym spółka Kamin nie była objęta systemem kontroli przewidzianym w art. 27 rozporządzenia nr 834/2007 (wskazującym, że państwa członkowskie ustanawiają system kontroli i wyznaczają jeden lub kilka właściwych organów odpowiedzialnych za kontrole wypełniania zobowiązań wynikających z niniejszego rozporządzenia oraz gwarantują, że produkty ekologiczne wytworzono zgodnie z wymogami zawartymi w tym rozporządzeniu).

Zgodnie z art. 28 rozporządzenia nr 834/2007: „1. Każdy podmiot gospodarczy, który produkuje, przygotowuje, przechowuje lub przywozi z kraju trzeciego produkty w rozumieniu art. 1 ust. 2 lub który takie produkty wprowadza na rynek, przed wprowadzeniem na rynek jakiegokolwiek produktu jako produktu ekologicznego lub wyprodukowanego w okresie konwersji na rolnictwo ekologiczne:

a) zgłasza tę działalność właściwym organom państwa członkowskiego, w którym działalność ta jest wykonywana;

b) przekazuje zgodę na objęcie jego działań systemem kontroli, o którym mowa w art. 27.[...]”.

2. Państwa członkowskie mogą wyłączyć z zakresu zastosowania niniejszego artykułu podmioty gospodarcze sprzedające produkty bezpośrednio konsumentowi lub użytkownikowi końcowemu, pod warunkiem, że nie wytwarzają, nie przygotowują ani nie przechowują one tych produktów w celach innych niż odnoszących się do punktu sprzedaży, ani nie przywożą takich produktów z krajów trzecich, ani też nie zleciły tych czynności stronie trzeciej.”

Spółka Kamin korzystała z uprawienia wynikającego z art. 28 ust. 2 tego rozporządzenia, bowiem ustawodawca niemiecki wprowadził taką możliwość do swojego porządku prawnego.

Stowarzyszenie Zentrale zakwestionowało ofertę Spółki, uznając, że chodzi o praktykę handlową, która jest nieuczciwa z powodu naruszenia art. 28 ust. 1 rozporządzenia nr 834/2007, zgodnie z którym podmiot gospodarczy, który wprowadza do obrotu produkty ekologiczne, jest zobowiązany do poddania swego przedsiębiorstwa systemowi kontroli. Stowarzyszenie wezwało spółkę Kamin do podjęcia zobowiązania, pod groźbą kary, do zaprzestania tego naruszenia, następnie wniosło powództwo o zwrot części kosztów poniesionych w związku z wezwaniem do zaprzestania naruszeń. Powództwo to zostało oddalone w pierwszej instancji, ale uwzględnione w apelacji.

W wyniku wniesienia pytania prejudycjalnego przez niemiecki federalny trybunał sprawiedliwości, Trybunał Sprawiedliwości UE uznał, że art. 28 ust. 2 rozporządzenia nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych należy interpretować w ten sposób, że dla uznania, iż produkty są sprzedawane konsumentowi lub użytkownikowi końcowemu 'bezpośrednio' w rozumieniu tego przepisu, jest niezbędne, by sprzedaż była prowadzona przy jednoczesnej obecności podmiotu gospodarczego lub jego personelu zajmującego się sprzedażą oraz konsumenta końcowego.

Centrum Prawa Żywnościowego: www.food-law.pl