Analiza ryzyka w łańcuchu żywnościowym
Dla zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia konsumentów prawo żywnościowe powinno opierać się na analizie ryzyka, która składa się z trzech powiązanych ze sobą elementów: oceny ryzyka, zarządzania ryzykiem i informowania o ryzyku.
Dotychczasowe doświadczenia (m.in. wyniki oceny adekwatności ogólnego prawa żywnościowego) wskazywały na spadek zaufania do wyników analizy ryzyka. Rozporządzeniem nr 2019/1381 wprowadzono zatem szereg zmian w obowiązujących przepisach (w tym przede wszystkim w rozporządzeniu nr 178/2002) mających na celu zwiększenie jej skuteczności. Zmiany te obejmują m.in.:
- Określenie celu i zasad informowania o ryzyku.
- Przyjęcie ogólnego planu informowania o ryzyku.
- Zmiany w funkcjonowaniu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności - EFSA (w tym dotyczące powoływania członków zarządu, komitetów i paneli naukowych).
- Zmiany w procedurach udzielania zezwolenia (m.in. udzielanie porad przed złożeniem wniosku/zgłoszenia, powiadamianie EFSA o badaniach zleconych lub przeprowadzonych przez podmioty w celu uzasadnienia składanego wniosku/zgłoszenia, zlecanie dodatkowych badań dla weryfikacji dowodów wykorzystanych w procesie oceny ryzyka, zachowanie poufności niektórych informacji).
Źródło: IJHARS
Przeczytaj także
-
08.04.2021
Na Słowacji zachorowało ponad 100 osób po spożyciu mrożonego szpinaku
Mrożony rozdrobniony szpinak został powiązany z epidemią przenoszoną przez żywność, chodzi o zatrucie alkaloidem tropanowym.
-
08.04.2021
Przedłużenie okresu obowiązywania świadectwa na MOM na Ukrainę
Wzór świadectwa dla drobiowego mięsa mielonego i/lub mięsa oddzielonego mechanicznie (MOM) z UE na Ukrainę jest negocjowany od początku 2020 r. pomiędzy Komisją Europejską i władzą weterynaryjną Ukrainy.
-
07.04.2021
Rola uchwał poszczególnych organów urzędowej kontroli w produkcji żywności - Abstrakt artykułu
Prawo jako zbiór reguł i zasad, według których należy postępować, jest systemem złożonym. Poza przepisami powszechnie obowiązującymi, istotnym elementem jest również „soft law” – niewiążące instrumenty prawne stosowane w praktyce dla realizacji postanowień aktów prawnych.