Raport KE dot. porównania międzylaboratoryjnego metody LC-IRMS – wykrywającej zafałszowania miodu

Jakość miodów jest regulowana na poziomie międzynarodowym przez FAO/WHO Codex Alimentarius (CODEX STAN 12-1981), a w związku z tym na poziomie europejskim dyrektywą Rady 2001/110/WE ustanawiającą metody ich analizy. Komisja Europejska była regularnie informowana o obecności na rynku znacznej części miodu, która może nie spełniać kryteriów składu ustanowionych przez dyrektywy Rady 2001/110/WE i/lub nie jest to wynikiem wymaganego procesu produkcyjnego według prawnej definicji miodu. Ponadto, pomimo osiągniętego dotychczas postępu, wiedza naukowa w zakresie chemii i technologii miodu pozostaje w tyle za pomysłowością nieuczciwych podmiotów. Dlatego też opracowanie skutecznych metod zwalczania nadużyć finansowych jest konieczne, aby uniknąć zakłóceń na rynku i pogorszenia wizerunku miodu.

Metody badania zafałszowań

Izotopy elementów świetlnych mogą dostarczyć użytecznych informacji dotyczących autentyczności produktów żywnościowych. Większość roślin o znaczeniu agronomicznym wykorzystuje cykl fotosyntezy Calvin-Benson C3, podczas gdy niektóre rośliny pochodzące z cieplejszych klimatów korzystają z typu C4. Stosunki izotopów węgla, określone przez spektrometrię masową stosunku izotopów (IRMS), mogą być stosowane w celu dyskryminowania roślin, które wykorzystują różne biochemiczne ścieżki wiązania CO₂.

Zafałszowanie miodu syropami cukrowymi produkowanymi ze skrobi kukurydzianej lub z trzciny cukrowej, które wykorzystują typ C4, mogą być wykrywane przez IRMS połączony z analizatorem elementarnym (EA-IRMS) do poziomu 7% dodatku. Egzogeniczne syropy cukrowe pochodzące z roślin C3, takich jak korzeń buraka, pszenica, ryż, ziemniak nie może być wykryte tą metodą. Nowatorskie podejście łączące chromatograficzne rozdzielanie sacharydów miodowych za pomocą chromatografii cieczowej i IRMS (LC-IRMS) mogą wykrywać syropy pochodzące z roślin typu C3 na poziomie przekraczającym 10% i umożliwia wykrycie syropów skrobi kukurydzianej do 1%.

Chociaż metoda LC-IRMS jest rutynowo stosowana do wykrywania zafałszowań miodu egzogenicznymi syropami cukrowymi, nie została ona jeszcze poddana walidacji w wielu laboratoriach. Dlatego też zorganizowano porównanie międzylaboratoryjne, aby zbadać, jak wyniki laboratoryjne uzyskane metodami LC-IRMS podczas rutynowego użytkowania są zgodne i jak dobrze laboratoria je przeprowadzają.

Raport Komisji Europejskiej na temat porównania międzylaboratoryjnego metody LC-IRMS do badania zafałszowań miodu

Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej zorganizowało porównanie międzylaboratoryjne (ILC), aby zapewnić zainteresowanym laboratoriom możliwość oceny i porównania ich kompetencji w zakresie określania proporcji fruktozy, glukozy, di- i trisacharydów 13C / 12C w miodzie za pomocą chromatografii cieczowej - spektrometria mas ze stosunkiem izotopów (LC-IRMS).

Czternaście laboratoriów wzięło udział w ILC i przetestowało sześć próbek miodu. Większość uczestniczących laboratoriów wykazała się umiejętnym stosowaniem LC-IRMS do mono-, di- i trisacharydów w miodzie, co pozwoli im zastosować technikę wykrywania zafałszowanych próbek miodu w ramach metody. Konieczne będą dalsze wytyczne dotyczące właściwego wykrywania i oceny frakcji oligosacharydów, aby dostarczyć dowód, że metoda nadaje się do oceny zgodności miodu z kryteriami czystości.

Zasadniczo wyniki ILC pokazują, że LC-IRMS jest odpowiednią techniką do określania stosunku izotopów węgla fruktozy, glukozy, di- i trisacharydów w miodzie z wystarczającą precyzją i nadaje się do oceny, czy syropy cukrowe zostały dodane do miodu, w granicach metody.

Zapoznaj się z pełną treścią raportu Komisji Europejskiej

Źródło: Komisja Europejska