Ryzyko BSE wynikające z kolagenu i żelatyny pochodzących z kości przeżuwaczy

Komisja Europejska poprosiła o oszacowanie ryzyka BSE (C-, L- i H-BSE) dla żelatyny i kolagenu pochodzących z kości owiec, kóz lub bydła, wyprodukowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 lub rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 i rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 142/2011.

Opracowano ilościową ocenę ryzyka w celu oszacowania zakaźności BSE, mierzonej w doustnej dawce zakaźnej 50 dla bydła (CoID 50 ), w małej partii żelatyny obejmującej jedno zwierzę bydła lub owiec zakażone BSE w fazie klinicznej. Model zbudowano na podstawie scenariusza, w którym wszystkie kości przeżuwaczy mogłyby zostać wykorzystane do produkcji żelatyny, a tkanki o wysokiej zakaźności pozostałyby przyczepione do czaszki (mózgu) i kręgosłupa (rdzenia kręgowego).

Zidentyfikowano ścieżki ryzyka i narażenia zdefiniowane odpowiednio dla ludzi i zwierząt. Rozważano i omówiono inne drogi narażenia niż doustna poprzez żywność i paszę, ale nie oceniono ich ilościowo. Rozważano również inne aspekty jako integrujące dowody, takie jak sytuacja epidemiologiczna choroby, bariera gatunkowa, podatność gatunków na BSE i założenie wykładniczej zależności dawka-odpowiedź w celu określenia prawdopodobieństwa zakażenia BSE u przeżuwaczy.

Co ustaliła EFSA?

Narażenia na zakaźność u ludzi nie można bezpośrednio przełożyć na ryzyko choroby, ponieważ bariera przenoszenia nie została jeszcze skwantyfikowana, chociaż uważa się ją za znaczną, tj. do skutecznego zakażenia człowieka potrzebne byłyby znacznie większe ilości zakaźności, a większe w przypadku doustnej drogi narażenia niż pozajelitowej.

Prawdopodobieństwo, że żaden nowy przypadek BSE u bydła lub małych przeżuwaczy nie zostanie wygenerowany poprzez doustną ekspozycję na żelatynę wyprodukowaną z kości przeżuwaczy, wynosi 99%–100% (prawie pewne).

Wniosek ten opiera się na obecnym stanie wiedzy, sytuacji epidemiologicznej choroby i obecnych praktykach i jest również ważny w przypadku kolagenu.

Źródło: EFSA