Skuteczność działania probiotycznego Lactobacillus sanfranciscensis w sokach: jabłkowym, pomarańczowym i pomidorowym

Wyniki badań przeprowadzonych przez australijskich naukowców na Uniwersytecie w Melbeurne wykazały, że soki owocowe i warzywne mogą być potencjalnym niemlecznym nośnikiem probiotycznego Lactobacillus sanfranciscensis. Rynek żywności probiotycznej opiera się głównie na produktach mlecznych, ale rośnie popyt i zapotrzebowanie na niemleczne nośniki probiotyczne. Naukowcy pod przewodnictwem Wenjie Zhu swoją pracę opublikowali w dodatku specjalnym Fruit Juices: Technology, Chemistry, and Nutrition do czasopisma Beverages.

Przebieg i wyniki badań

Istnieje rosnące zapotrzebowanie na niemleczne nośniki probiotyczne, takie jak soki owocowe i warzywne. Probiotyk Lactobacillus sanfranciscensis jest stosowany głównie w przemyśle piekarniczym, a jego skuteczność w sokach owocowych nie została dotychczas wystarczająco zbadana. Dodatkowo wsparcie matryc nośnych dla utrzymania żywotności probiotycznej i tolerancji przewodu pokarmowego jest ważne przy wyborze odpowiednich nośników do dostarczania probiotyku. Trzy różne niemleczne soki nośnikowe (jabłkowy, pomarańczowy i pomidorowy) przetestowano pod kątem ich zdolności do utrzymania żywotności L. sanfranciscensis przez cztery tygodnie przechowywania w lodówce (4°C). Ich potencjalna ochrona L. sanfranciscensis przed trawieniem w przewodzie pokarmowym in vitro również została zbadana.

Wyniki wskazują, że żywotność probiotyków w trzech próbkach soku spełnia poziom zalecany dla żywności probiotycznej (> 10⁶-10⁷ cfu / ml) w celach przechowalniczych. Jednak wszystkie trzy próbki soków wykazały względnie niższy wpływ ochronny ( p <0,05) na żywotność L. sanfranciscensis po wystawieniu na działanie symulowanego soku żołądkowego (pH = 2) pod koniec 60 minuty i symulowanego soku jelitowego z 0,3% ( w / v ) solą żółciową (pH = 8) pod koniec 240 minuty ekspozycji. W soku żołądkowym kwaśne środowisko aktywuje enzymy trawienne, takie jak pepsyna. Enzym ten może zniszczyć wiązanie peptydowe pomiędzy aminokwasami i potencjalnie zniszczyć błonę komórkową probiotyków. Zasadniczo trzy badane soki można uznać za potencjalne nośniki L. sanfranciscensis nie oparte na produktach mlecznych. Naukowcy są zdania, że konieczne jest dalsze badania w celu poprawy modyfikacji nośników probiotycznych, by przedłużyć żywotność L. sanfranciscensis podczas trawienia w środowisku żołądkowo-jelitowym.

Wnioski

Wszystkie trzy próbki soków osiągnęły zalecany poziom żywotności L. sanfranciscensis, przy czym najlepiej wypadł sok pomarańczowy - może to wynikać z niższego początkowego poziomu pH soku pomarańczowego, który może potencjalnie zwiększać tolerancję L. sanfranciscensis na środowisko kwaśne. Poziom żywotności spadł jednak znacząco pod koniec czterotygodniowego okresu przechowywania. Jednym z możliwych powodów mogło być to, że rosnąca zawartość kwasu mlekowego z powodu wzrostu probiotycznego w pierwszych dwóch tygodniach obniżyła kwasowość soków, wpływając na żywotność probiotyków.

Źródło: https://www.mdpi.com/2306-5710/6/1/13