Stan bezpieczeństwa żywnościowego i żywienia na świecie 2021 – raport FAO/WHO

Przez 6 ostatnich lat świat nie poczynił generalnych postępów ani w kierunku zapewnienia dostępu do bezpiecznej, pożywnej i wystarczającej żywności dla wszystkich ludzi (Cel SDG 2.1), ani w kierunku wyeliminowania wszelkich form niedożywienia (Cel SDG 2.2). Cele te mają zostać osiągnięte do 2030 r. Konflikty, zmienność i ekstremalne zjawiska klimatyczne oraz spowolnienia gospodarcze to główne czynniki spowalniające postęp, szczególnie tam, gdzie nierówności są wysokie. Pandemia COVID-19 sprawiła, że droga do osiągnięcia celu SDG2 stała się jeszcze bardziej stroma.

W 2020 r. od 720 do 811 mln ludzi cierpiało z powodu głodu

Liczba osób na świecie dotkniętych głodem wzrosła w 2020 r. w cieniu pandemii COVID-19. Po praktycznie niezmienionym poziomie od 2014 do 2019 r. częstość występowania niedożywienia wzrosła do około 9,9 proc. w 2020 r., z 8,4 proc. rok wcześniej.

Pod względem liczby ludności szacuje się, że od 720 do 811 mln ludzi na świecie dotkniętych było głodem w 2020 r. – to aż o 161 mln więcej niż w 2019 r., biorąc pod uwagę górną granicę przedziału.

Raport - globalna ocena chronicznego braku bezpieczeństwa żywnościowego w kontekście pandemii COVID-19

FAO/WHO opublikowała raport „Stan bezpieczeństwa żywnościowego i żywienia na świecie 2021” (SOFI 2021), który przygotowała wspólnie z IFAD, UNICEF i WFP. Jest to pierwsza oparta na dowodach globalna ocena chronicznego braku bezpieczeństwa żywnościowego w kontekście pandemii COVID-19.

Niniejszy raport przedstawia pierwszą globalną ocenę braku bezpieczeństwa żywnościowego i niedożywienia w 2020 r. i daje pewne wskazówki, jak głód może wyglądać do 2030 r. w scenariuszu dodatkowo skomplikowanym przez trwałe skutki pandemii COVID-19. Zawiera również nowe szacunki kosztów i przystępności cenowej zdrowej diety, które stanowią ważny związek między wskaźnikami bezpieczeństwa żywnościowego i żywieniowego a analizą ich trendów. Podsumowując, raport podkreśla potrzebę głębszej refleksji nad tym, jak lepiej zająć się globalnym bezpieczeństwem żywnościowym i sytuacją żywieniową.

Aby zrozumieć, w jaki sposób głód i niedożywienie osiągnęły te krytyczne poziomy, niniejszy raport opiera się na analizach z ostatnich czterech edycji, które dostarczyły obszernej, opartej na dowodach wiedzy o głównych czynnikach stojących za ostatnimi zmianami w bezpieczeństwie żywnościowym i żywieniu. Do tych czynników, których częstotliwość i intensywność rośnie, należą konflikty, zmienność i ekstremalne zjawiska klimatyczne oraz spowolnienia gospodarcze – wszystko to potęgowane przez podstawowe przyczyny ubóstwa oraz bardzo wysoki i utrzymujący się poziom nierówności. Ponadto miliony ludzi na całym świecie cierpią z powodu braku bezpieczeństwa żywnościowego i różnych form niedożywienia, ponieważ nie stać ich na zdrowe odżywianie.

Raport proponuje ścieżki transformacji, które konkretnie odnoszą się do wyzwań stawianych przez główne siły napędowe, podkreślając również rodzaje polityk i portfeli inwestycyjnych wymaganych do przekształcenia systemów żywnościowych pod kątem bezpieczeństwa żywnościowego, lepszego odżywiania i przystępnych cenowo zdrowych diet dla wszystkich. Raport wskazuje, że chociaż pandemia spowodowała poważne niepowodzenia, wiele można się nauczyć z ujawnionych przez nią słabych punktów i nierówności. Jeśli weźmie się je sobie do serca, te nowe spostrzeżenia i mądrość mogą pomóc światu wrócić na właściwe tory w kierunku zakończenia głodu, braku bezpieczeństwa żywnościowego i niedożywienia we wszystkich jego formach.

Podsumowanie raportu – zalecenia zmian dla systemów żywnościowych:

integracja polityki humanitarnej, rozwojowej i budowania pokoju na obszarach objętych konfliktami – np. poprzez środki ochrony socjalnej,

zwiększenie odporności na zmiany klimatu w systemach żywnościowych – np. poprzez oferowanie rolnikom szerokiego dostępu do ubezpieczenia od ryzyka klimatycznego i finansowania opartego na prognozach,

wzmocnienie odporności osób najbardziej narażonych na trudności gospodarcze – np. poprzez programy wsparcia rzeczowego lub pieniężnego w celu zmniejszenia wpływu wstrząsów pandemicznych lub zmienności cen żywności,

interwencje wzdłuż łańcuchów dostaw, aby obniżyć koszty żywności o wysokiej wartości odżywczej – np. zachęcając do sadzenia roślin wzbogaconych biologicznie lub ułatwiając producentom owoców i warzyw dostęp do rynków,

walka z ubóstwem i nierównościami strukturalnymi – np. poprzez wzmacnianie łańcuchów wartości żywności w ubogich społecznościach poprzez transfery technologii i programy certyfikacji,

wzmocnienie środowiska żywnościowego i zmiana zachowań konsumentów – np. poprzez eliminację tłuszczów trans i zmniejszenie zawartości soli i cukru w żywności i/lub ochronę dzieci przed negatywnym wpływem marketingu żywności.

>>POBIERZ RAPORT<<

Źródło: http://www.fao.org/publications/sofi/2021/en/

http://www.fao.org/3/cb4474en/online/cb4474en.html