Ważne dla eksporterów: Poziomy ołowiu w winie i metylortęci w rybach – debata komitetu Codex Alimentarius

Spotkanie ekspertów FAO

Weryfikacja dopuszczalnych poziomów ołowiu w winie oraz ustalenie nowych limitów dla zawartości metylortęci w produktach morskich – to jedne z kluczowych tematów poruszonych podczas marcowego zebrania Komitetu Codex Alimentarius ds. Zanieczyszczeń Żywnośći (CCCF) w Holandii. Zadaniem Komitetu jest ustalanie maksymalnych limitów (ML) dla zanieczyszczeń i naturalnie występujących toksyn w żywności i paszach, a także opracowywanie metod badawczych, wskazówek dotyczących zbierania próbek oraz ustalanie ogólnych zasad postępowania w przypadku poszczególnych substancji.

Weryfikacja limitów zanieczyszczeń

Komitet od 2011 roku rozważał weryfikację istniejących ML dla ołowiu w różnych rodzajach produktów spożywczych. Najnowsza propozycja, wysunięta przez zespół pod przewodnictwem ekspertów z USA, dotyczyła następujących modyfikacji limitów dla ołowiu:

• zmniejszenia ML dla soku winogronowego z 0,05 mg/kg do 0,04 mg/kg
• zmniejszenia ML dla przetworzonych koncentratów pomidorowych z 1,5 mg/kg do 0,08 mg/kg
• zmniejszenia ML dla sosu z mango z 1 mg/kg do 0,3 mg/kg
• dodania puszkowanych warzyw kapustnych do kategorii warzyw w puszkach z ML na poziomie 0,1 mg/kg
• ustalenia ML dla świeżych pieczarek na poziomie 0,2 mg/kg
• zmniejszenia ML dla wina z 0,2 mg/kg do 0,05 mg/kg
• zmniejszenia ML dla soli z 2 mg/kg do 1 mg/kg
• zmniejszenia ML dla tłuszczów do smarowania i miksów do smarowania z 0,1 mg/kg do 0,04 mg/kg
• zmniejszenia ML dla tłuszczów jadalnych i olejów z 0,1 mg/kg do 0,07 mg/kg

Zastrzeżenia branży winiarskiej

Choć branża winiarska popiera obniżenie limitów ołowiu, proponowane przez Komitet standardy mogą być w praktyce trudne do osiągnięcia w przypadku niektórych odmian wina, stwierdziła przedstawicielka przemysłu winiarskiego obecna na zebraniu Komitetu 22 lutego br. Podkreśliła, że oczekuje od USA przedstawienia danych, będących podstawą wprowadzenia obniżonego limitu oraz wyraziła wątpliwość co do rzeczywistego dostosowania się producentów do nowych obostrzeń. W odpowiedzi na te obiekcje, Lauren Posnick Robin z Biura Bezpieczeństwa Żywności FDA, reprezentująca USA w Komitecie, zaznaczyła, że wszystkie dane, na podstawie których zaproponowano nowe ML, zostały zaczerpnięte z ustaleń Wspólnego Komitetu Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności (JECFA). Podczas spotkania pojawiły się także głosy, że obniżenie limitu oznaczałoby „poważny problem” w przypadku win fortyfikowanych, w związku z czym warto byłoby rozważyć określenie dla tej kategorii produktów osobnych ML.

Metylortęć w rybach

Podczas tygodniowego zebrania w Utrechcie poruszona miała zostać również kwestia proponowanych limitów dla metylortęci w produktach morskich. Według wstępnych założeń nowe ograniczenia miałyby objąć wszystkie gatunki tuńczyka, z wyjątkiem tuńczyka błękitnopłetwego oraz tuńczyka wielkookiego, których dotyczą osobne regulacje. Wraz z tuńczykiem, proponowane limity objęłyby także beryksa krępego, marlina, seriolę, rekina i miecznika. Komitet przygotował wstępne propozycje ML oraz limit „oparty na najbliższym wyższym ML, który zapewnia wartość p na poziomie <5%”.

Propozycje USA

Według ekspertów z USA, w przypadku metylortęci bardziej praktyczne od ustalania ML jest sformułowanie zaleceń dotyczących spożycia ryb przez konsumentów. Jednak w związku z faktem, że Komitet kontynuuje prace nad nowymi limitami, USA zaproponowało wyznaczenie ML w oparciu o wartość p na poziomie poniżej 5%, a także ustalenie jednego wspólnego ML dla wszystkich gatunków tuńczyka na podstawie limitów bezpieczeństwa sformułowanych dla tuńczyka wielkookiego oraz tuńczyka błękitnopłetwego. USA sprzeciwiło się również wyznaczeniu ML dla serioli, ponieważ „średnia oraz mediana poziomów rtęci w przypadku omawianego gatunku wynoszą mniej niż kryterium selekcji (0,3 mg/kg)”.

Dodatkowe informacje dla konsumentów

Istnieją również wątpliwości dotyczące zamieszczonych w proponowanych regulacjach odnośników, które sugerują, że nowe standardy obejmowałyby świeże lub przetworzone ryby oraz produkty rybne. Sformułowanie to wzbudziło obawy, że limity te dotyczyłyby także ryb w puszkach, mimo że podczas poprzedniego zebrania Komitetu ustalono, że ML nie będą wyznaczane dla tuńczyka w puszce. Podczas prac Komitetu pojawiła się również sugestia, by w regulacjach zawrzeć wzmiankę o dodatkowych środkach ostrożności: „w przypadku gatunków ryb o wysokiej zawartości metylortęci, poszczególne państwa powinny rozważyć opracowanie odpowiednich rekomendacji dla kobiet w ciąży oraz małych dzieci, które stanowiłyby uzupełnienie powyższych ML.” Obecny na spotkaniu przedstawiciel branży rybnej zasugerował, by Komitet podkreślił istotną rolę, jaką produkty morskie pełnią w zdrowej i zbilansowanej diecie, szczególnie w przypadku ciężarnych.

Aflatoksyny, GE i PCB

Inne tematy poruszone podczas zebrania CCCF to między innymi wstępne wyznaczenie ML dla kadmu w czekoladzie i produktów na bazie kakao oraz propozycja ML dla całkowitej zawartości aflatoksyn w gotowych do spożycia orzeszkach ziemnych. Reprezentacja USA poparła propozycję ustalenia ML dla aflatoksyn w fistaszkach na poziomie 15 μg/kg, jednak nie zgodziła się ze stwierdzeniem, że istnieje „ogólna zgoda” co do ustalenia ML na poziomie 10 μg/kg. CCCF miała zweryfikować również zasady postępowania dotyczące estrów 3-monochloropropan-1,2-diolu (3-MCPDE) oraz estrów glicydylu (GE) w rafinowanych olejach i produktach je zawierających, szczególnie w mlekach początkowych dla niemowląt.  Prace Komitetu skupiły się także na zasadach postępowania dotyczących zanieczyszczeń żywności i pasz dioksynami oraz polichlorowanymi bifenylami (PCB).

Źródło: 

Food Chemical News