W dniu 20 grudnia 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości wydał niezwykle interesujące orzeczenie, w sprawie dotyczącej sporu pomiędzy międzybranżowym komitetem wina z Szampanii i Aldi Süd Dienstleistungs-GmbH & Co. OHG – formalnie w ramach tzw. pytania prejudycjalnego (sygnatura sprawy C-393/16).

Stan faktyczny sprawy

Sprawa dotyczyła wykorzystania nazwy „Champagne”, która ma status chronionej nazwy pochodzenia (ChNP), w nazwie produktu mrożonego – sorbetu, do którego wino musujące zostało dodane jako jego składnik. Głównym zarzutem było stwierdzenie, że przedsiębiorca wykorzystuje tę nazwę dla mrożonych deserów (sorbetów), a więc względem produktu, który nie odpowiada specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia i nią nie jest – w dodatku dla celów komercyjnych. Mając na uwadze powyższe TS uznał, że w przypadku, gdy środek spożywczy nie ma, jako podstawowa cecha charakterystyczna, smaku, który wynika głównie z obecności szampana w jego składzie, można uznać, że nazwa „Champagner Sorbet” umieszczona na opakowaniu tego środka stanowi nieprawdziwe i wprowadzające w błąd oznaczenie.

Główne tezy z orzeczenia

Trybunał, w treści orzeczenia wskazał następujące główne tezy:

• „w niniejszej sprawie (…) wykorzystanie nazwy „Champagner Sorbet” w celu oznaczenia sorbeta zawierającego szampana jest tego rodzaju, że na ten produkt może mieć wpływ reputacja ChNP „Champagne”, która niesie ze sobą obraz jakości i prestiżu, a zetem, że czerpie korzyści z tej reputacji”. (…) wykorzystanie ChNP jako elementu nazwy, pod którą jest sprzedawany niezgodny ze specyfikacją tej ChNP środek spożywczy, ale który zawiera składnik zgodny z tą specyfikacją, taki jak „ChampagnerSorbet” stanowi wykorzystanie reputacji ChNP w rozumieniu tych przepisów, jeżeli ten środek spożywczy nie posiada, jako podstawową cechę charakterystyczną, smaku generowanego głównie przez obecność tego składnika w swoim składzie”;
• „(…) ChNP, ChOG i wina, które korzystają z tych chronionych nazw przestrzegając odpowiednią specyfikację, są chronione przed, z jednej strony, nieprawdziwymi lub wprowadzającymi w błąd oznaczeniami odnośnie do pochodzenia, źródła lub charakteru albo podstawowych cech charakterystycznych produktu znajdujących się na opakowaniu, na reklamie lub na dokumentach odnoszących się do tego produktu oraz, z drugiej strony, przeciwko użyciu do opakowania pojemnika, który może powodować błędne wrażenie co do pochodzenia produktu. Tak więc przepisy te pozwalają na zakazanie zarówno nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd oznaczeń odnośnie do pochodzenia geograficznego danego produktu objętego postępowaniem, jak i nieprawdziwych i wprowadzających w błąd oznaczeń co do charakteru lub podstawowych cech charakterystycznych produktu, takich jak na przykład jego smak”;
• „w przypadku, gdy środek spożywczy będący przedmiotem w postępowania głównym nie ma, jako podstawowa cecha charakterystyczna, smaku, który wynika głównie z obecności szampana w jego składzie, można uznać, że nazwa „Champagner Sorbet” umieszczona na opakowaniu tego środka stanowi nieprawdziwe i wprowadzające w błąd oznaczenie w rozumieniu 118m ust. 2 lit. c) rozporządzenia nr 1234/2007 i art. 103 ust. 2 lit. c) rozporządzenia nr 1308/2013”.