Wzrost produkcji soi nie uchroni Europy przed drogim importem zza oceanu

Globalne zbiory soi w ostatnim dziesięcioleciu zwiększyły się o ponad 40%. Najwyższe wzrosty odnotowano w Europie, która wciąż uzależniona jest jednak od importu surowca. Importu, który w tym roku jest wyjątkowo kosztowny w związku z niższą podażą soi w USA.

Wzrost zbiorów soi szczególnie dynamiczny w Europie…

Według danych FAO i OECD, światowa produkcja soi w latach 2010-19 rosła średnio o 4,0% rocznie (skumulowany wzrost o 41,8%). Szczególnie wysokie wzrosty odnotowano w Rosji (średnioroczny wzrost produkcji o 14,8%), Unii Europejskiej (13,6%) i na Ukrainie (10,0%). Prognozy FAO i OECD na nadchodzącą dekadę wskazują na spowolnienie tempa wzrostu do 1,3% rocznie w skali globu, a wysokie wzrosty wystąpić mają w UE i Kanadzie – odpowiednio 3,3% i 3,1% rocznie (na przestrzeni dekady o ok. 35%). Zbiory soi odnotowują wyższe wzrosty niż zbiory innych największych globalnie upraw – pszenicy (przeciętnie wzrost o 1,3% w latach 2010-2029), kukurydzy (2,2%) czy ryżu (1,0%).

…wciąż uzależnionej jednak od importu

Większe zbiory soi związane są z większym areałem upraw soi w UE – według prognozy Komisji Europejskiej, w latach 2019-2030 wzrośnie on z 1 do 1,3 mln ha (wobec 0,4 mln ha jeszcze w 2012 r.). Dla porównania, powierzchnia uprawna w Unii spadnie w najbliższym dziesięcioleciu z 104,6 mln ha w 2019 r. do 103 mln ha, w tym powierzchnia przeznaczona na produkcję zbóż z 56,5 do 55,6 mln ha. Mimo stale rosnącego areału upraw i wolumenu produkcji, wciąż zdecydowaną większość konsumowanego surowca Europa musi importować. Wprawdzie udział produkcji własnej w konsumpcji soi się zwiększa, w nadchodzących latach nie przekroczy jednak dwudziestu procent – wg KE w 2010 r. wynosił 9%, obecnie 16%, a w 2030 r. ma być wyższy o kolejne trzy punkty procentowe.

Spadek produkcji soi w USA odbija się na cenach w Europie i na świecie

Import w nadchodzących miesiącach będzie natomiast zauważalnie droższy niż w ostatnich dwóch latach. W Stanach Zjednoczonych zakończony w sierpniu sezon przyniósł obniżenie produkcji soi o 19,5% – wg Międzynarodowej Rady Zbożowej (IGC) zbiory wyniosły 96,7 mln t, wobec 120-121 mln t w dwóch poprzedzających sezonach. Tak gwałtowny spadek u jednego z dwóch (obok Brazylii) głównych producentów soi musiał odbić się na wielkości globalnych zapasów surowca, które spadły z 62,1 mln t do 46,9 mln t i są najniższe od czterech lat.

Analiza cen na podstawie śruty sojowej

Mniejsza podaż soi, połączona ze wzrostem popytu ze strony odbudowujących stado trzody chlewnej Chin, doprowadziła do znaczącego wzrostu cen na globalnych rynkach. Ceny śruty sojowej na CBOT oraz w porcie w Hamburgu odnotowują najwyższe wyniki od pierwszej połowy 2018 r. i w pierwszej połowie października dochodziły odpowiednio do 372 i 467 USD/t (wobec 300 i 362 USD/t na koniec 2019 r.). Cena śruty sojowej w porcie w Gdyni wynosiła 15 października 1832 PLN/t i jest najwyższa od marca br., kiedy przekroczyła 1850 PLN/t.

Źródło: www.agronomist.pl