Orzecznictwo sądów administracyjnych potwierdza, że Państwowa Inspekcja Sanitarna nie jest uprawniona do kontroli wszystkich informacji w oznakowaniu środków spożywczych.

Państwowa Inspekcja Sanitarna (tzw. sanepid) jest jednym z głównych w Polsce organów urzędowej kontroli żywności. Zgodnie z art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej jest ona kompetentna do nadzoru nad warunkami zdrowotnymi żywności. Pojęcie „warunków zdrowotnych” dotyczy bezpieczeństwa żywności i w jego zakres wchodzą również niektóre elementy znakowania na produktach. W praktyce  zdarza się, że inspekcja kontroluje i kwestionuje oznakowanie produktów w zakresie, co do którego można mieć wątpliwości, czy wchodzi w zakres „warunków zdrowotnych”. Przykładowo mogą to być hasła marketingowe lub inne dobrowolne informacje o żywności, które jednak nie są ściśle związane z kwestiami bezpieczeństwa produktu. Trzeba przy tym zaznaczyć, że w zakresie innych aspektów znakowania („jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych”) kompetentnym organem jest Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. Jak widać kryterium podziału kompetencji między organy ukż jest dosyć uznaniowe. 

Co wtedy może zrobić przedsiębiorca? Jeśli posiada on argumenty za tym, że dany organ nie jest właściwy do kontroli danego aspektu oznakowania produktu oraz gdy decyduje się on na wejście w spór, to z pomocą może przyjść mu orzecznictwo sądów administracyjnych. W jednej ze spraw, w której pomagaliśmy naszemu klientowi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził, że oznaczenie wskazujące na sposób wytworzenia produktu spożywczego, które zdaniem organu sanitarnego miało być nierzetelne (naruszenie art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 1169/2011), nie powinno być w ogóle przez niego weryfikowane. Sąd dodał, że właściwym organem w tej sprawie powinien być IJHARS. Warto zatem mieć na uwadze, jaki organ i w jakim zakresie kontroluje nasz produkt.